محصولی بنام شورشی‌ها: چگونه بریتانیا و ایالات متحده هیات تحریر الشام را به قدرت رساندند

پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، یک بازبینی عمیق در حمایت پنهانی بریتانیا و ایالات متحده از هیات تحریرالشام یا حاکمان امروزی سوریه، استراتژی‌های مخفی غرب برای حمایت از گروهی که توسط سازمان ملل تروریست نامیده شده و وابسته به القاعده می‌باشد را افشا می‌نماید.

در 18 دسامبر، نشریه تلگراف تحقیقات فوق‌العاده‌ای را در مورد چگونگی کمک بریتانیا و ایالات متحده حتی از هفته ها قبل از سرنگونی اسد به جنگجویان گروه هیئت تحریر الشام (اچ تی اس) منتشر کرد.

در یک افشاگری بی‌سابقه‌، این رسانه فاش کرد که واشنگتن نه تنها از قبل «درباره حمله» به خوبی می‌دانست که «اطلاعات دقیقی درباره مقیاس آن» نیز در دست داشت. "اتحاد موثر" واشنگتن با هیات تحریرالشام که اکنون تایید شده است به عنوان "یکی از طنزهای بسیاری" که از یک دهه و نیم جنگ نیابتی ظاهر شد توصیف گردید.

حمایت ایالات متحده از هیات تحریرالشام: یک اتحاد "ضروری".

اتحادها سیال بودند و گروه ها اغلب از هم جدا و  ادغام می شدند و وفاداری ها را تغییر می دادند. جنگجویان (بخوان تروریست ها-مترجم) غالباً خود را در حال تغییر گروه می دیدند و خطوط بین جناح ها را محو می کردند. با این حال، شواهد فراوان نشان می دهد که بریتانیا و ایالات متحده روابط عمدی و طولانی مدت با شورشیان پیروز هیات تحریرالشام را حفظ کرده اند.

به عنوان نمونه، در فروردین 1400 ( مارس 2021 ) جیمز جفری، فرستاده پیشین دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا به سوریه در مصاحبه ای افشاگرانه با شبکه تلویزیونی پی بی اس آمریکا فاش کرد که واشنگتن از مایک پمپئو، وزیر امور خارجه وقت، برای کمک به هیات تحریرالشام، معافیت خاصی دریافت کرده بوده است.

قابلیت تعویض تسلیحات در میدان نبرد سوریه چیزی بود که واشنگتن به شدت روی آن حساب می کرد. ستوان فرمانده کایل رینز سخنگوی سنتکام در مصاحبه ای در سال 1394 ( 2015) ، در مورد اینکه چرا سلاح جنگجویان تحت بازرسی پنتاگون در دستان جبهه النصره (نام پیشین هیات تحریرالشام) نشان داده شده است، پاسخ داد: «ما این نیروها را «فرماندهی و کنترل نمی‌کنیم» بلکه فقط آن‌ها را «آموزش داده و توانمند می‌سازیم».

جفری این استراتژی را منطقی نامید و هیات تحریرالشام را "کمترین گزینه بد" برای حفظ "یک سیستم امنیتی تحت مدیریت ایالات متحده در منطقه" خواند

شورشیان ادعا می کنند "ما می خواهیم دوست شما باشیم. ما تروریست نیستیم ما فقط با اسد می جنگیم"

پناهگاه امن

از زمان سقوط اسد، مقامات لندن به طور قابل توجهی رهبری در مشروعیت بخشیدن به دولت موقت تحت رهبری گروه  هیات تحریر الشام را به عنوان دولت جدید سوریه بر عهده گرفته اند. گروهی که در سال 1396 ( 2017) به فهرست سازمان‌های تروریستی ممنوعه بریتانیا اضافه شد.

در حالی که کایر استارمر، نخست وزیر بریتانیا اعلام کرد که برای حذف تروریسم از این گروه "خیلی زود" است، معذالک و با وجود غیرقانونی بودن چنین جلساتی، مقامات بریتانیایی در 26 آذر ( 16 دسامبر) با نمایندگان هیات تحریرالشام ملاقات کردند.

این احتمالاً نشان دهنده یک بازسازی قریب الوقوع و به شدت سیاسی شده غربی از هیات تحریرالشام است. در طول جنگ کثیف سوریه، اطلاعات بریتانیا عملیات روانی گسترده‌ای را برای ترویج «شورشیان میانه‌رو»، ساختن تبلیغات ظالمانه و داستان‌های مربوط به منافع انسانی براه انداختند.

این تلاش‌ها ظاهراً با هدف تضعیف گروه‌هایی مانند هیات تحریرالشام، داعش و القاعده بود. با این حال اسناد فاش شده از اطلاعات بریتانیا نشان می دهد که چگونه هیات تحریرالشام  پس از سال 1395 ( 2016 ) با القاعده در هم تنیده باقی مانده است و مستقیماً با روایت های رسانه ها در تناقض است.

به عبارت دیگر، در طول بحران یک دهه و نیم، هیات تحریرالشام رسماً همتراز با بنیادگراترین و نسل کش ترین عناصر کشور در نظر گرفته شد..

اسناد بریتانیایی همچنین به تمسخر این سخن رایج مبنی بر اینکه هیات تحریرالشام تمام روابط خود را با القاعده در سال 1395 ( 2016 ) قطع کرد، به سخره گرفته می شود.

یک پرونده در سال 1399 ( 2020 ) توضیح می دهد که چگونه القاعده با هیات تحریرالشام در سرزمین اشغالی سوریه "همزیستی" می کند و از آن به عنوان سکوی پرتاب برای حملات فراملی استفاده می کند. این سند هشدار می دهد که هیات تحریرالشام یک "پناه امن" برای القاعده برای آموزش و گسترش ایجاد کرد که خود ناشی از بی ثباتی است. عملیات روانی و متناقض بریتانیا علیه هیات تحریرالشام سال ها طول کشید اما در ظاهر شکست خورد. در عوض، فایل‌های فاش شده از نفوذ فزاینده تحریرالشام، دستاوردهای ارضی و تغییر نام به عنوان یک دولت جایگزین ابراز تاسف می‌کنند.

« [القاعده] همچنان یک گروه فراملی صراحتاً سلفی جهادی با اهداف نهائی و مقاصدی است که خارج از مرزهای سوریه گسترش می‌یابد. اولویت [القاعده] حفظ یک پناهگاه امن در سوریه است که به بی‌ثباتی دامن می‌زند تا بتوانند از آنجا آموزش ببینند و برای توسعه آینده آماده شوند. تسلط هیات تحریرالشام بر شمال غرب سوریه فضایی را برای گروه ها و افراد همسو با القاعده فراهم می کند.»

تبلیغات حمایت شده از جانب بریتانیا به نفع  تحریرالشام تمام می‌شود

روان‌شناسان اطلاعاتی بریتانیا تلاش می‌کردند تا مانع از کار گروه تحریرالشام شوند. گروهی که از زمان تأسیس تا همین اواخر در حال فعالیت بودند. با این حال، به نظر می رسد که آنها چیزی به دست نیاورده اند. فایل‌های فاش‌شده متعددی که توسط این نشریه (کریدل) بررسی شده‌اند، ابراز تاسف می‌کند که چگونه نفوذ و کنترل سرزمینی تحریرالشام در طول سال‌ها «به‌طور چشمگیری رشد کرده است».

موفقیت های تحریرالشام به این گروه افراطی اجازه داد تا "موضع خود را تحکیم، مخالفان را خنثی و خود را به عنوان یک بازیگر کلیدی در شمال سوریه قرار دهد." اما «تسلط» تحریرالشام تا حدی با تغییر نام به عنوان یک دولت جایگزین تضمین شد.

قلمرو تحت اشغال تحریرالشام در ادلب میزبان انواع ارائه دهندگان خدمات موازی از جمله به بیمارستان ها، مجریان قانون، مدارس و دادگاه ها بود. تبلیغات داخلی و بین المللی این گروه به طور خاص این منابع را به عنوان نمایشی از سوریه "جایگزین" در انتظار گسترش در سراسر کشور منتشر می نمود.

از قضا، بسیاری از این ساختارها و سازمان ها - مانند کلاه های سفید بدنام که در مناطق تحت کنترل داعش نیز فعالیت می کردند – از جمله محصولات تولیدی مستقیم اطلاعات بریتانیا بودند که برای اهداف تبلیغاتی تغییر رژیم ایجاد شدند. علاوه بر این، آنها به شدت توسط لندن با هزینه های هنگفت تبلیغ می شدند.

در اسناد فاش شده اطلاعاتی بریتانیا به اهمیت «افزایش آگاهی از ارائه خدمات مخالفان میانه‌رو» و ارائه «روایت‌های قانع‌کننده و نمایش جایگزینی معتبر برای رژیم [اسد] به مخاطبان داخلی و بین‌المللی» اشاره شده است. هیچ ملاحظه ای در پرونده ها وجود ندارد که این تلاش ها ممکن است کمک بزرگی به هیات تحریرالشام در تلاش های خود برای معرفی خود به عنوان "جایگزین معتبر" برای اسد نماید.

با این وجود، پذیرفته شده است که اگر سوری ها در سرزمین های اشغالی، تحریرالشام را در خود جای دهند میتوانند از خدمات اجتماعی انگلیس بهره مند شوند. این اسناد اشاره می‌کنند که حتی ترسناک‌تر این است که "تحریرالشام و سایر گروه‌های مسلح افراطی به طور قابل توجهی کمتر به گروه‌های مخالفی حمله می‌کنند که از حمایت صندوق منازعه، ثبات و امنیت بریتانیا (CSSF) برخوردار هستند.

این مکانیسمی بود که از طریق آن جنگ تبلیغاتی بریتانیا در سوریه و سازمان هایی مانند کلاه سفیدها و پلیس آزاد سوریه مرتبط با افراط گرایان تامین مالی می شدند.

همچنین چشم‌انداز تاریک‌تری وجود دارد که تحریرالشام به خوبی می‌دانست که این «موسسات اپوزیسیون» توسط اطلاعات بریتانیا تحت حمایت مالی قرار می‌گیرند، و آنها بر همین اساس مورد مزاحمت قرار نگرفتند.

تهاجم هماهنگ شده

همانطور که گزارش تلگراف توضیح می‌دهد، «نخستین نشانه‌ای که واشنگتن اطلاعات قبلی از حمله هیات تحریرالشام داشت، زمانی بود که سه هفته قبل از سرنگونی اسد مأموران آمریکایی در یک مراسم، سخنان هیجان‌انگیزی خطاب به ارتش دست نشانده تکاوران انقلاب (آر سی ای) ایراد کردند.

یکی از فرماندهان به این رسانه گفت: در یک نشست محرمانه در پایگاه هوایی التنف تحت کنترل آمریکا در نزدیکی مرزهای اردن و عراق، به ستیزه جویان گفته شد که نیروهای خود را افزایش دهند و برای حمله ای که "می تواند به پایان اسد منجر شود" آماده باشند.

"آنها به ما نگفتند که چگونه این اتفاق می افتد. فقط به ما گفته شد: همه چیز در شرف تغییر است. این لحظه شماست یا اسد سقوط می کند یا شما سقوط خواهید کرد. اما آنها زمان و مکان را نگفتند، فقط گفتند که آماده باشیم".

به دنبال دستور افسران آمریکایی، ارتش تکاوران انقلاب (آر سی ای) با سایر واحدهای صحرایی سنی و واحدهای شورشی که تحت فرماندهی مشترک پایگاه آمریکائی التنف آموزش دیده، حمایت مالی و هدایت می‌شوند با هم متحد شدند.

به گزارش نشریه تلگراف، «آر سی‌ای» و جنگجویان هیات تحریرالشام ( اچ‌تی‌اس) با هم همکاری می‌کردند و ارتباط بین دو نیرو توسط آمریکایی‌ها هماهنگ می‌شد». ثابت شد که این همکاری در "حمله برق آسا" تأثیر مخربی داشت، زیرا (آر سی ای) به سرعت قلمروی کلیدی در سراسر کشور را به دستور صریح ایالات متحده تصرف کرد.

(آر سی ای) حتی با یک گروه شورشی دیگر در شهر جنوبی درعا که قبل از تحریرالشام به دمشق رسیده بود، پیوست.  (آر سی ای) اکنون تقریباً یک پنجم کشور، بخش هایی از قلمرو دمشق و شهر باستانی پالمیرا را اشغال کرده است.

پایگاه محلی مسکو که تاکنون توسط روسیه و حزب الله "به شدت" دفاع می شد، اکنون به تصرف (آر سی ای) درآمده است. «همه اعضای این نیرو همچنان توسط ایالات متحده تسلیح می‌شوند» و حقوق ماهیانه 400 دلار دریافت می‌کنند که تقریباً 12 برابر حقوق دریافتی سربازان ارتش عربی سوریه می باشد.

مشخص نیست که آیا این تأمین مالی مستقیم (آر سی ای) و دیگر شبه نظامیان افراطی که دولت اسد را سرنگون کردند، امروز نیز ادامه دارد یا خیر. با این حال، آنچه واضح است این است که بریتانیا و ایالات متحده از  ابتدای تشکیل تحریرالشام، حتی اگر «غیر مستقیم» حمایت کردند. به نوبه خود، این پشتوانه پنهان نقش اساسی در موقعیت یابی تحریرالشام از نظر مالی، ژئوپلیتیکی، مادی و نظامی به دلیل حمله برق آسای آن به دمشق و به دست گرفتن حکومت امروز ایفا کرد.

استارمر نخست وزیر انگلستان با تقویت این تفسیر که هدف لندن و واشنگتن در تمام مدت، سوریه پس از برکناری اسد بوده است. به سرعت اعلام کرد در نتیجه بریتانیا «نقش فعلی و پایدارتر» را در غرب آسیا ایفا خواهد کرد.

در حالی که ممکن است برخی از پایتخت‌های غربی و منطقه‌ای، موفقیت آشکار کارزار غرق در خون و سرمایه‌گذاری هنگفت خود را برای از بین بردن دهه‌ها حاکمیت بعث جشن بگیرند. معذالک سازمان های اطلاعاتی بریتانیا مدت‌ها هشدار داده بودند که نتیجه کنونی، به القاعده یک «پناهگاه امن برای بی‌ثبات سازی» حتی بزرگتر از آن چیزی که تا به امروز بوده است را برای «گسترش در آینده» می‌دهد.

کیت کلارنبرگ

6 دی 1403

26 دسامبر 2024

تارنمای کریدل

برگردان، کوتاه سازی و تنظیم سید علی اصغر شهدی

• علی اصغر شهدی

• تحریرالشام

• سوریه

• تروریست

• القاعده

• هیئت تحریر الشام

• دونالد ترامپ

• داعش

• هیات تحریرالشام

• بریتانیا

• قلمرو تحت اشغال تحریرالشام

• بریتانیا و ایالات متحده

• دولت اسد