افغانستان؛ طالبان، مواضع جمهوری اسلامی ایران

پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، افغانستان روزهای سختی را می‌گذارند و مردم افغانستان نیز در تلاطم این روزهای تلخ، بی پناه نظاره گر ایامی هستند که گیج و مات باید به آینده‌ای امیدوار باشند که بیش از 60 سال است انتظار آن را می‌کشند تا شاید به ساحل آرامش نزدیک شوند و با امنیت و صلح، روزگاری را تجربه کنند که در آن ترس، اضطراب، استرس، قتل، غارت، مهاجرت و... وجود نداشته باشد.

قدرت‌های جهانی در طی سالیان متمادی تا به امروز از انگلیس گرفته تا روسیه، آمریکا و متحدانش؛ تا به امروز مخل نظم و آرامش و امنیت و صلح در افغانستان بوده‌اند. این کشورها با دخالت‌های مستقیم و غیرمستقیم خود و از طریق گروه‌های افراطی تحت فرمانشان با نام‌های گوناگون که هریک در جای خود سیاست‌های همین کشورهای سلطه گر را اجرا می‌نمودند؛ افغانستان را تخریب کرده و زیر ساخت‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و نظامی این کشور را به نابودی کشانده و  تا توانسته‌اند به فرقه تراشی و فرقه گرایی دامن زده‌اند، تا شاید بتوانند فرهنگ و ریشه اصیل قومیت گرایی را  در این منطقه حساس ژئوپليتيك با تهدید جدی مواجه سازند و بر مقاصد شوم و پلید استعماری خود نایل آیند.

با این توضیح کوتاه حتی دولت‌هایی که در افغانستان بر سرکار آمدند درست بدلیل وابستگی و سر سپردگی هرگز قادر به رهایی افغانستان از زیر بار سلطه استکباری قدرت‌ها نبوده‌اند تا بتوانند کشورشان را به ثبات و صلح و امنیت رسانند. افغانستان امروز محصول مشترک تجاوز قدرت‌هایی چون انگلیس، حکومت کمونیستی شوروی و آمریکا و متحدان ناتویی و اروپایی می‌باشد. هریک از این کشورها  سهم بسزایی در تخریب و نابودی افغانستان داشته‌اند که نمی‌توانند منکر آن باشند و مسئولیت خود را در این زمینه به گردن نگیرند. تمام اسناد تجاوز آنان در تاریخ معاصر ثبت است و با یک بررسی ساده و با توجه به شبکه‌های اجتماعی مؤثر امروزی می‌توان عملکرد خسارت بار هریک از متجاوزان به خاک افغانستان را مطالعه و استخراج نمود و علیه آنان اقامه دعوی نمود. کاری که باید حکومت‌ها و دولت‌های افغانی با قوت  انجام می‌دادند و تا حصول نتیجه پیگیری می‌نمودند اما متاسفانه به دلیل وابستگی و سرسپردگی به قدرت‌ها، این دولت‌ها قدر مردم را ندانسته و کشورشان را قربانی امیال و مطامع کشورهای استکباری نمودند تا جایی که امروز طالبان با آن پیشینه سیاه و با حمایت آمریکا بر مسند قدرت بار دیگر باز گشته و ما باز شاهد همان داستان‌ها و همان ماجراهای گذشته هستیم. افغانستان تشنه آرامش، صلح و امنیت است و تا مردم به صورت واقعی و غیر نمایشی نقشی در انتخاب حکمرانان و دولت‌های خود ایفا ننمایند مشکل افغانستان حل نخواهد شد و تا طالبان از مجاری قوانین افغانستان به قدرت تکه نزند، هرگز توفیقی در برقراری آرامش، نظم، صلح و امنیت نخواهد داشت.

مشروعیت امروز طالبان مشروعیت قانونی نیست زیرا این گروه اگر به قانون اساسی کشور افغانستان اعتقادی داشت برای رسیدن به قدرت بر آن تکه می‌نمود و با پیروی و باور به مبانی مشروعیت قانونی رسیدن به قدرت دست به خودکشی سیاسی نمی‌زد و به دره پنجشیر تجاوز نمی‌نمود. کشتار به راه افتاده از سوی طالبان در دره پنجشیر که روزی مرکز مقاومت و پایداری مردم افغانستان در مقابل قدرت‌های جهانی بوده و شیری مردی به نام احمد شاه مسعود[1] در دفاع از خاک افغانستان علیه اشغال شوروی بین سال های ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ مبارزه می‌نمود، امروز آماج حملات سنگین طالبان نبود و این گروه با قدرت طلبی هرچه تمام تر و با حمایت پشت پرده آمریکا به کشتار مردم بی پناه این منطقه  اقدام نمی‌کرد  تا به قدرت برسد! این گروه که نه مشروعیت قانونی دارد و نه مقبولیت مردمی، بدعت گذاری خود را آغاز کرده و  نظام جمهوری اسلامی افغانستان را به امارت اسلامی افغانستان[2] تغییر داده است. این تازه شروع تغییرات در راستای بدعت‌های این گروه می‌باشد و باید منتظر شد تا بدعت‌های دیگر این گروه افراطی را که با نام دین اسلام به صحنه قدرت بازگشته، مشاهده و نظاره نمود.
 

این گروه افراطی چه بسا در آینده با تصمیم‌های خلق الساعه که با تحریف و التقاط و فهم نادرست از دین اسلام انجام خواهند داد؛ چهره عقلانی و رحمانی دین محمدی را نشانه روند که جا دارد و شایسته است علمای دین و جامعه سیاسی و دولت نظام جمهوری اسلامی ایران در این زمینه بیدار و هوشیار باشند و اعلام مواضع نمایند.
مواضع دولت اسلامی ایران همان مواضع قاطع رهبری است که در روز دیدار با اعضای دولت جدید در ششم شهریور ماه سال جاری بیان شده است و از این مواضع نباید دولتمردان و خاصه دستگاه دیپلماسی کشور عدول نمایند.
در حقیقت این مواضع پاسخی است به مخالفان که مدعی هستند نظام جمهوری اسلامی ایران گروه طالبان را تأیید کرده و به حمایت از او پرداخته است. کاش این قبیل از مخالفان که قسم خورده‌اند تا ابد با دلیل و بی‌دلیل مخالف نظام جمهوری اسلامی باشند و بدون اندیشه و درک شرایط و تحت تأثیر و گاها مزدوری اعلام نظر و تحلیل نمایند، به خود آیند و بیش از این رسوای عام و خاص نگردند! در هر صورت رهبر حکیم انقلاب اسلامی در این دیدار ضمن اشاره به اوضاع بشدت متأثرکننده افغانستان پاسخ این بخش از مخالفان را این گونه داده‌اند: «ما طرفدار ملت افغانستان هستیم، چرا که دولت‌ها همچون گذشته می‌آیند و می‌روند اما ملت افغانستان است که باقی می‌ماند. جمهوری اسلامی در همه احوال طرفدار ملت مظلوم و مسلمان افغانستان است و روابط ما با دولت‌ها، به روابط و رفتار آنها با ایران بستگی دارد. این مشکلات و سختی‌ها کار آمریکایی‌ها است که 20 سال کشور [افغانستان] را اشغال و انواع ظلم را به مردم آن تحمیل کردند».
 

مردم افغانستان به خوبی می‌دانند آمریکا با دو دهه حضور متجاوزانه نظامی خود به بهانه حادثه یازده سپتامبر که فردا سالروز آن می‌باشد چه بلایی بر سر افغانستان آورده است. آمریکاییان و متحدانش پس از 20 سال همان گونه که در ابتدای بحث بیان شد باید پاسخگوی جنایت، ترور، خشونت و انهدام زیرساخت‌های امنیتی، اجتماعی و فرهنگی افغانستان باشند و نسبت به ۲ دهه اشغالگری خود و متحدانش مواخذه و محاکمه شوند. مردم افغانستان باید با استقرار دولت قانونی که با آرای آنان بر سرکار خواهند آمد و مشروعیت و مقبولیت خواهند یافت به دنبال  ارائه کیفرخواست علیه  آمریکا و متحدان متجاوزش به افغانستان باشند.
به مردم افغانستان درخاتمه توصیه می شود در صحنه حضور داشته باشند، به محض مواجه شدن با مشکلات و سختی‌ها صحنه را ترک نکنند، جوانان و نخبگان فرهنگی، هنری، اجتماعی و سیاسی کشور را ترک ننمایند و رفتن را بر ماندن ترجیح ندهند، در برابر بدعت‌های گروه طالبان بایستند، و با اصالت و غرور ملی خود زیر بار  دولت و ملت سازی تحمیلی نروند و با مقاومت و تأمین امنیت و منافع ملی و صلح و آرامش، آمریکا و متحدان و مزدورانش را در رسیدن به اهداف شوم و مقاصد پلیدش ناکام گذارند. آینده از آن شما است اگر بیدار و هوشیار عمل کنید.
 

پی‌نوشت:

[1] - با پسرش احمد مسعود یا برادرهایش احمد ضیاء مسعود و احمد ولی مسعود اشتباه نشود. احمدشاه مسعود (۱۱ سنبله ۱۳۳۲ – ۱۸ سنبله ۱۳۸۰) سیاستمدار و فرمانده نظامی و وزیر دفاع پیشین افغانستان بود. او در جنگ شوروی در افغانستان و جنگ‌های داخلی افغانستان نقش مهمی داشت.احمدشاه مسعود از فرماندهان برجسته افغانستان علیه اشغال شوروی بین سالهای ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ بود. در دهه ۱۹۹۰ شاخه نظامی دولت افغانستان را علیه شبه‌نظامیان رقیب رهبری می‌کرد و پس از غلبه طالبان، نیروهای نظامی مخالف طالبان در شمال افغانستان را رهبری می‌کرد. سرانجام مسعود در روز ۱۸ شهریور ۱۳۸۰ (دو روز پیش از حادثه ۱۱ سپتامبر)، بر اثر انفجار دو فرد انتحاری مظنون به ارتباط با شبکه القاعده که خود را خبرنگار معرفی کرده بودند، در خواجه بهاءالدین ولایت تخار افغانستان کشته شد. مسعود یکی از بهترین فرماندهان جنگ‌های چریکی در قرن بیستم بود و با یوسیپ بروز تیتو، هوشی مین و چه گوارا مقایسه می‌شود،به ویژه به دلیل آن که به دفعات توانست از زادگاهش دره پنجشیر در برابر حملات ارتش سرخ شوروی و بعدها طالبان دفاع کند و از اشغال پنجشیر جلوگیری کند. بعدها دولت افغانستان به او لقب «قهرمان ملی» داد.
 
[2] - امارت اسلامی افغانستان (پشتو: د افغانستان اسلامی امارات) یک امارت اسلامی به رسمیت شناخته‌نشده است که توسط طالبان اداره می‌شود و از اوت ۲۰۲۱ عملاً دولت فعلی دفاکتو افغانستان است. این حکومت همچنین از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ بر این کشور حکومت کرد و در اوج خود ۹۰ درصد از کشور را تحت کنترل داشت؛ مناطق باقیمانده در شمال شرقی تحت کنترل ائتلاف شمال بود، که به عنوان ادامهٔ دولت اسلامی افغانستان به رسمیت شناخته شد. پس از حملات ۱۱ سپتامبر و متعاقباً اعلام «جنگ علیه تروریسم» از سوی ایالات متحده، مخالفت بین‌المللی با رژیم به شدت افزایش یافت و به رسمیت شناختن دیپلماتیک این حکومت توسط امارات متحده عربی و پاکستان لغو شد. این حکومت در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۱ توسط ائتلاف شمال، که دو ماه قبل از سوی آیساف پس از حمله آمریکا تقویت شده بود، سرنگون شد. طالبان در ارتباطات رسمی‌اش در بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ از امارت اسلامی افغانستان استفاده می‌کرد.امارت اسلامی افغانستان در جریان هجوم طالبان، پس از سقوط کابل در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ کنترل تمام حکومت افغانستان را به دست آورد. با این که هیچ حکومتی تأسیس مجدد امارت اسلامی افغانستان را تا ۱۷ اوت ۲۰۲۱ به رسمیت نشناخته، حکومت‌های چین، پاکستان، روسیه و عربستان سعودی اعلام کرده‌اند که ممکن است حکومت طالبان را به رسمیت بشناسند. دولت‌های بریتانیا و کانادا اعلام کرده‌اند حکومت طالبان بر افغانستان را به رسمیت نخواهند شناخت.
 

• مردم افغانستان

• افغانستان

• دکتر اسدالله افشار

• کشورهای سلطه گر

• طالبان

• پنجشیر

• احمد شاه مسعود