پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، الساندرو مینوتو ریزو که از سال 2001 تا 2007 معاون دبیرکل ناتو بود، در مصاحبهای اختصاصی با تهران تایمز میگوید: «همه دولتهای مسئول باید فشار بیشتر و تأثیرگذارتری را برای توقف جنگ اوکراین اعمال کنند.»
ناتو از زمانی که این کشور در 24 فوریه 2022 مورد حمله روسیه قرار گرفت، به اوکراین تسلیحات میدهد. با این حال، برخی از تحلیلگران از حمایت ناتو انتقاد میکنند و ادعا میکنند که این امر منجر به طولانی شدن جنگ خواهد شد.
با این حال، آقای الساندرو مینوتو ریزو میگوید که هیچ یک از اعضای ناتو "خواهان جنگ با روسیه یا تهدید یکپارچگی آن کشور نیست."
از آنجا که این مصاحبه حاوی نکات قابل تأملی است؛ متن مصاحبه را عینا در ذیل ترجمه کرده تا در دسترس علاقمندان قرار گیرد:
س: جنگ اوکراین در 24 فوریه 2023 وارد دومین سال خود شد. آیا می توانید تصور کنید که جنگ تا این حد طول بکشد؟
پاسخ: وقتی جنگ شروع شد - در کمال تعجب - فکر کردم که با توافقی معقول می توان ظرف چند هفته آن را متوقف کرد. به یاد داشته باشید که جنگ با این فرض اشتباه آغاز شد که روسیه می تواند به راحتی بر کشوری که به سرعت تسلیم می شود پیروز شود. روسیه به جای پذیرش واقعیتی کاملا متفاوت، تلاش های خود را تا به امروز با تخریب و تلفات سنگین در خاک اوکراین تشدید کرده است.
س: برخی استدلال میکنند که گسترش ناتو به شرق باعث شد روسیه به اوکراین حمله کند. نطر شما چی هست؟
ج: در ابتدا این دلیلی بود که مسکو برای توجیه تجاوزات خود ارائه کرد. اگر به حقایق سخت نگاه کنیم، اوکراین هرگز درخواست عضویت در ناتو را نکرده است. فقط یک دعوت نامه در یک اعلامیه وجود داشت
نشست سران ناتو در سال 2008 و پس از آن هرگز تکرار نشد. از جمله به یاد داشته باشیم که صدراعظم آلمان چند روز قبل از حمله علنی اعلام کرد که پیوستن اوکراین به ناتو "در دستور کار نیست و در دستور کار نخواهد بود".
س: برخی از سیاستمداران و تحلیلگران میگویند که اعضای ایالات متحده و اروپایی ناتو با ارسال سلاحهای سنگین به اوکراین، آتش جنگ را طولانی و شعله ور میکنند. آیا با چنین دیدگاههایی موافق هستید؟
پاسخ: واضح است که روسیه بسیار قدرتمندتر از اوکراین است و در یک جنگ طولانی میتوان اوکراین را شکست داد. به همین دلیل است که تعداد زیادی از کشورها حمایت نظامی می کنند تا به کشور کمک کنند تا در برابر چنین تجاوز غیرموجهی مقاومت کند. بسیاری از کشورها و نه تنها از ناتو و اتحادیه اروپا. این تصمیم به منظور طولانی کردن جنگ یا حمله به روسیه نیست، بلکه برای محافظت از استقلال اوکراین یک ضرورت است.
س: قبل از جنگ، شما مخالف وارد کردن اوکراین به اتحاد ناتو بودید. آیا هنوز هم همین دیدگاه را دارید؟
ج: ما باید خردمندانه به این موضوع نگاه کنیم. اصولاً هر کشور مستقلی حق دارد در مورد سیاست خارجی خود تصمیم بگیرد. و ناتو یک سازمان دفاعی است. از سوی دیگر، یکپارچگی اوکراین را می توان به طرق مختلف تضمین کرد بدون اینکه لزوماً عضو شود. راه حل های عملی همیشه اگر با حسن نیت همراه باشد ممکن است اما من فکر نمی کنم که این مهم ترین موضوع باشد.
س: چگونه میتوان به این جنگ فاجعه بار پایان داد؟
پاسخ: شروع جنگ آسانتر از پایان دادن به آن است. با تشدید خصومتها، اوضاع بسیار پیچیدهتر شده است. این سخت ترین سئوال است. من از بازگشت به وضعیت قبل از تهاجم دفاع می کنم. اما می دانم که این سخت است. گاهی اوقات اصول کافی نیستند. در هر صورت میزان رنج و تلفات سنگین جانی به حدی است که همه دولت های مسئول باید فشار بیشتری را برای توقف این جنگ غیرضروری اعمال کنند.
س: پیش بینی شما از جنگ پس از اوکراین چیست؟
پاسخ: پیش بینی کردن دشوار است، اما من فکر می کنم در آینده اوکراین تمام تلاش خود را برای پیوستن به اتحادیه اروپا انجام خواهد داد. اتحادهای نظامی در سطح بسیار پایین تری قرار دارند. دموکراسی پارلمانی باقی خواهد ماند و ما با چشمان خود می بینیم که این تهاجم یک حس قوی در مورد هویت ملی ایجاد کرده است که قبلا وجود نداشت.
س: آیا تصور این که پس از جنگ اوکراین ممکن است ناتو گسترش یابد و کشورهای خارج از اروپا مانند ژاپن، کره جنوبی و استرالیا را نیز در بر بگیرد، صلاح است؟
ج: عضویت و مشارکت چیزهای متفاوتی هستند. ژاپن و استرالیا عضو ناتو نخواهند شد و هیچ کس به این امکان فکر نمی کند. اما آنها ممکن است با ترتیبات و فرمول های انعطاف پذیر شریک شوند، همانطور که در حال حاضر با تعداد زیادی از کشورها در 3 قاره اتفاق افتاده است.
س: از آغاز جنگ در اوکراین، برخی از استراتژیستهای سیاسی-امنیتی در غرب گفتهاند که این جنگ تقابل بین بایدن و پوتین است و پتانسیل جنگ هستهای را دارد. نطر شما چی هست؟
ج: من فکر نمیکنم که این جنگ غرب علیه روسیه باشد، زیرا هیچکس نمیخواهد با روسیه جنگ شود یا تمامیت این کشور تهدید شود. هیچ دلیلی برای حمایت غرب از چنین سیاستی وجود ندارد. اما دراوکراین خطوط قرمز نانوشته ای وجود دارد و خاک روسیه هرگز در خلال این جنگ مورد تجاوز واقع نشده است.[1] تکرار می کنم که هدف فقط حمایت از یک کشور مستقلی است که مورد تجاوز واقع شده است و امروز تمام رنج ها و ویرانی ها در خاک اوکراین جا خشک کرده و این دردی است که رسانه های جهان؛ گوشه ای از آن را تا کنون توانسته اند منعکس نمایند.
به هر تقدیر باید اذعان داشت استفاده از سلاحهای هستهای یک تراژدی تمام عیار است که چهره جهان را تغییر خواهد داد. ما باید در استفاده نکردن از انواع سلاحهای کشتار جمعی بسیار مراقب باشیم.
پینوشت:
[1] -برخی تحلیل گران اعتقاد دارند رهبر روسیه هنوز اعتراف نکرده که با حمله به اوکراین اشتباه کرده است. او تنها به پیشروی میاندیشد و راهی که در پیش گرفته هرچند با مخاطرات فراوانی برای روسیه و جهان همراه است، اما به آسانی از آن دست نمیکشد. پوتین در سخنرانی سالانه خود نیز سرنخهایی از دورنمای یک سال آینده جنگ و حرکت بعدی روسیه در اوکراین را نمایان کرد. او همچنان آمریکا و ناتو را مقصر جنگ در اوکراین میداند و روسیه را یک کشور بیگناه معرفی میکند. تصمیم او برای تعلیق مشارکت در آخرین معاهده کنترل تسلیحات هستهای بین روسیه و آمریکا، «نیو استارت»، نشان میدهد که پوتین قصد عقبنشینی از اوکراین یا پایان دادن به بنبست خود با غرب را در سر ندارد.( رحیمی؛ فاطمه. سرنوشت پوتین در گرو آینده جنگ اوکراین. جهان صنعت: یکشنبه14 اسفند ماه1401- شناسه خبر : 351533)
مصاحبه تهران تایمز با مقام سابق ناتو / یکشنبه 5 مارس 2023 – 14 اسفند ماه 1401
برگردان: دکتر اسدالله افشار
اشتراک گذاری: لینک کوتاه: https://www.nikru.ir/p/75044