پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، رییس جمهور دکتر پزشکیان با هوشمندی و درایت بالا در شعارها و مواضع انتخاباتی خود همواره بر وفاق ملی تأکید داشتند و با مانور و اصرار برروی همین وفاق ملی بود که توانست در چهاردهمین دوره انتخابات ریاشت جمهوری و به عنوان نهمین رییس جمهور جمهوری اسلامی ایران پیروز شود و بر مبنای همین وفاق ملی و با وجود تمام انتقادها، اعضای 19 نفره کابینه خود را به مجلس معرفی نماید و نهایتا هم رأی اعتماد همه وزرا را با دفاع از آنان و بر پایه همین وفاق ملی از مجلس شورای اسلامی دریافت و بدست آورد که آن را می توان نقطه عطف جدیدی در همکاری و همراهی مجلس در شکل دهی و آغاز بکار اعضای محترم کابینه در دولت چهاردهم دانست.
از آن جا که بحث «وفاق ملی» شعار دولت چهاردهم جناب پزشکیان به عنوان رییس جمهور بوده است ضرورت دارد دیدگاه صاحب نظران و تحلیلگران سیاسی را در خصوص همین واژه «وفاق ملی»، بطور اختصار که از اهمیت سیاسی نیز برخوردار است در ذیل کوتاه و مؤجز؛ مطرح، یادآوری، مرور و باز خوانی نماییم:
1- وفاق ملی یک روند و پروسه مداوم و بدون تاریخ انقضاست.
2- وفاق ملی به معنای همدلی و باور به ارزشهای مشترک ازسوی افراد یک جامعه است.
3- از منظر جامعهشناختی میتوان از سه نوع وفاق در جامعه نام برد: یکی همان وفاق کلی یعنی همدلی میان تکتک افراد جامعه، دوم وفاق میان دولت بهمعنای حاکمیت و مردم یا نیروهای اجتماعی و سیاسی بهمعنای پیروی مردم از فرامین و تصمیمات دولتی و بالاخره وفاق سوم اجماع میان نخبگان سیاسی حاکمیتی در فرآیند تصمیمگیری و سیاستگذاری.[1]
4- جا دارد که وفاق ملی از سطح سران با شروع به کار دولت جدید در بدنه مدیران میانی هم تسری یابد که منشأ آثار مثبت در حوزه اجرائی و عملکرد دولت چهاردهم باشد.
5- لبخند رضایت مردم؛ مهمترین سنگ محک برای سنجش میزان موفقیت شعار وفاق ملی است.
6- وفاق ملی با دوری از؛ کارشکنی و سنگاندازی، و با پرهیز از اختلافافکنی و پرهیز ازایجاد تفرقه، قابل حصول است.
7- کلیدواژه وفاق ملی، نه بهعنوان یک تاکتیک چهارساله دردولت چهاردهم بلکه در قالب یک استراتژی بلندمدت در نظام جمهوری اسلامی ایران باید در نظرگرفته شود.
8-باید این وفاق ملی، همافزایی، حمایت، اعتماد و همراهی بین مجلس و دولت و دیگر نهادها و ارگانها با کابینه جدید برای بهبود وضعیت، اصلاح امور و تحقق مطالبات و انتظارات مردم تداوم یابد و آثارش هویدا و ملموس گردد.
9- وفاق ملی؛ توافقسازی راهبردی برای ارتقای کیفیت حکومت، منشأ امید و انسجام ملی است.
10- وفاق ملی؛ وفاق برای کارآمدی، پیشرفت، توسعه گرایی و توسعه همه جانبه ایران است.
11- رؤسای قوا میتوانند علیرغم حفظ جایگاه قانونی هر قوه از طریق رایزنی و دیپلماسی پنهان، بستر را برای وفاق ملی فراهم کنند.
12- توجه به شایستهسالاری در انتصابات و پرهیز از انتصابات حزبی و فامیلی میتواند به کاهش سطح تنش و شکلگیری وفاق ملی میان نخبگان سیاسی کمک کند.
13- وفاق ملی؛ مهمترین راهکار در مقطع کنونی برای غلبه بر مشکلات داخلی و چالشهای فراروی سیاست خارجی است.
14- وفاق ملی باید متضمن منافع ملی باشد.
14- اعتقاد قلبی و عملی و باور به وفاق ملی نمی گذارد؛ عدهاي براساس منافع باندي و جناحي و سليقهاي مصالح عاليه كشور را در حاشيه قرار دهند تا منافع و امنیت ملی را به مخاطره اندازند.
15- وفاق ملی باید به دنبال اقتدار ملی و بازیافت و بازتولید سرمایه های اصیل اجتماعی انقلاب باشد.
16- گفتمان وفاق ملی مطرح شده از سوی رییس جمهور پزشکیان، گمشده احزاب و گروهها و نهادهای سیاسی و اجتماعی است. پیدایی چنین گفتمانی را باید در دولت چهاردهم به فال نیک گرفت و برای موفقیتش؛ هم اندیشی، همکاری، همدلی و همراهی نمود.
17- دولت «وفاق ملی» اگر منجر به رفاه ملی، فساد ستیزی( مالی و اخلاقی)، رفع مشکلات اقتصادی، برقراری عدالت اجتماعی و اقتصادی و باعث کاهش فاصله طبقاتی نشود، باید به همراه مجلس شورای اسلامی پاسخگو باشند.
18- دولت«وفاق ملی» یعنی: سهم خواهی ممنوع، پایان دوقطبیسازی ها، گروهبندی ها و یارکشی ها، استفاده از همه ظرفیتها بدون توجه به گرایشهای سیاسی، قومی و مذهبی با دوشاخص تعهد و تخصص، صادقبودن با مردم و همفکری و دستیافتن به بالاترین تفاهم با آنها، نشاندادن صداقت، پاکدستی و اراده آنان برای عمل به تعهدشان، عدم برخورد با منتقد، و...
جان کلام این که دولت«وفاق ملی» دکتر پزشکیان باید؛ مترصدكاهش تنشها و اختلافات سياسي و اجتماعي باشد،ازتشديد نابرابريها وتبعيضات در جامعه جلوگیری نماید، با فساد درهرشکلش مبارزه شود، بهبود وضعيت اقتصادي در اولویت باشد،کنترل تورم بالا، رفع بيكاري و ایجاد اشتغال، كاهش قدرت خريد مردم و حمایت از اقشار آسیب پذیر، تقويت نظام سلامت و آموزش، تقويت انسجام اجتماعي، افزايش اعتماد عمومي، بهبود روابط بينالمللي و تعامل سازنده با جهان، جذب سرمايهگذاري خارجي، رفع تحريمها و بهبود جايگاه ايران در جامعه جهاني و... ازجمله مسائلي هستند که باید بسرعت مورد توجه قرار گیرند و حل شوند.
پینوشت:
[1] - آقای پزشکیان بر این باور است که لازمه استقرار وفاق در جامعه به طور اعم و وفاق میان دولت و مردم به طور اخص در مرحله نخست وجود وفاق میان نخبگان سیاسی حاکمیت و نهادهای تصمیمگیر است. البته لازم به یادآوری است که معنای وفاق در میان نخبگان سیاسی و نهادهای تصمیمگیرنده بهمعنای یکدستی بلوک حاکمیت و عدم اختلافنظر میان نخبگان سیاسی نیست بلکه در این مرحله منظور حفظ جایگاه قانونی هر نهاد و کاهش سطح رقابت میان نخبگان سیاسی با اولویت قرار دادن منافع ملی جهت اخذ تصمیمات و سیاستگذاری است.
دکتر اسدالله افشار
اشتراک گذاری: لینک کوتاه: https://www.nikru.ir/p/98134