بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در خدمت استعمار نو

* برای نجات کره زمین، صندوق بین المللی پول و بانک جهانی باید امحا شوند.
* این دو نهاد، کشورهای آسیب دیده از آب و هوا را با بدهی به بردگی می کشند و عواقب هر فاجعه آب و هوایی را بسیار بدتر می‌کنند..

از آنجایی که یکی دیگر از کنفرانس‌های تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد نتوانست تعهدی قوی به اقدام فوری آب و هوایی ایجاد کند، بحران آب و هوا در حال بدتر شدن است..

در حالی که اثرات این بحران، مانند سیل بی‌سابقه، خشکسالی ویرانگر، گردباد، توفان‌های شدید و از دست دادن تنوع زیستی  از نظر بسیاری در شمال جهانی پدیده جدید به نظر می‌رسد، این بلایا برای دهه‌ها باعث تخریب بی‌سابقه‌ای در سراسر جنوب جهانی، به‌ویژه در حوزه دریای کارائیب شده است..

حوادث آب و هوایی شدید نه تنها حیات اقتصادی این جوامع را تهدید می کند، بلکه نقش قدرتمندترین نهادهای اقتصادی بین المللی، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول را نیز زیر سوال می برد..

مداخله این نهادها به طور مداوم وضعیت اقتصادی جوامع آسیب دیده از شرایط جوی را بدتر کرده است. به همین دلیل است که بانک جهانی و صندوق بین المللی پول برای نجات کره زمین و جان انسان ها باید امحا شوند.

کشورهای جزیره ای کارائیب با تلفات جانی و مالی فراوان این واقعیت را  به خوبی می دانند.

جوامع متاثر از تغییرات اقلیمی براحتی از عوارض مالی حوادث طبیعی بهبود نمی یابند. این کشورها توسط معاملات فاجعه بار با صندوق بین المللی پول و بانک جهانی به گروگان گرفته شده اند.

این دو نهاد به جای کمک به منطقه ای که در کانون بلایای اقلیمی قرار دارد، کشورهای عضو را مجبور به استقراض می کنند تا به جای کمک و بهبود فوری و بلندمدت، ریاضت و اهداف مورد نظر سرمایه جهانی را در اولویت قرار می دهد. در نتیجه، جوامع از افزایش بدهی عمومی و کاهش سرمایه گذاری در حمایت از زیرساخت های اجتماعی لازم برای واکنش به بلایای آب و هوایی و کاهش اثرات تغییرات اقلیمی رنج می برند..

علاوه بر این، این نهادها به‌جای ارائه کمک‌های مالی بدون قید و شرط و بازپرداخت با شرایط مورد نیاز برای برآورده کردن نیازهای مردم، به صراحت از ابزارهای مالی مرتبط با بدهی مانند بیمه بلایای طبیعی یا اوراق قرضه، معاوضه بدهی، و اکنون «شرایط فاجعه» که در بدهی ادغام شده‌اند، حمایت کرده‌اند. یک بند فاجعه یا طوفان به شرایط قراردادی ابزار بدهی در صورت وقوع یک بلایای طبیعی واجد شرایط می‌افزاید.

این بند انواع پیش‌شرط‌هایی را برای رویدادها یا محرک‌هایی مشخص می‌کند که به وام‌گیرنده اجازه می‌دهد تا بازپرداخت سود، اصل سرمایه یا هر دو را به‌مدت یک تا دو سال به تعویق بیندازد. این مکانیسم باعث کاهش یا حذف بدهی نمی شود.

سختی‌هایی که صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی بر جوامع ویران شده از تغییرات اقلیمی وارد می‌کنند با میراث و واقعیت‌های استعمار همخوانی دارد. منطق مکانیسم‌های آنها را می‌توان به سیستم های بیمه، بازار سرمایه و ابزارهای مالی که در امور تجارت برده‌های فراآتلانتیکی بکار می بردند، ردیابی کرد..

در آن زمان، آفریقایی‌های برده‌دار به‌عنوان دارایی ملکی و غیرانسانی تلقی می‌شدند، کشتی‌های تحت مالکیت بردگان توسط دلالان بزرگ بیمه می‌شدند.

بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول امروزه به‌عنوان نهادهای استعمار نو عمل می‌کنند که همان دستور کار قدرت‌های امپریالیستی اروپایی-آمریکایی را ادامه می‌دهند. آنها برای کاهش بلایا عمل نمی کنند، بلکه از طریق اسارت بدهی تحمیل شده به کشورهای ویران شده از آب و هوا در دریای کارائیب و جاهای دیگر عمل می کنند.

در این لحظه از بحران های متعدد و متقاطع، آنها برای خطرات و چالش های بحران آب و هوا مناسب نیستند. مطمئناً، بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول قصد خدمت به «بدبختان زمین» را نداشتند. آنها برای حمایت از برتری و هژمونی اروپایی-آمریکایی و حفاظت از منافع سرمایه جهانی ایجاد شدند..

بنابراین ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم که این نهادها اصلاح شوند و برخلاف منافع اقتصادی و سیاسی قدرت‌های امپراتوری و سرمایه‌های بزرگ عمل کنند. ما به یک جنبش جهانی نیاز داریم که خواستار لغو این مؤسسات و اقدامات لازم برای پاسخگویی به خواسته‌های این دوران حساس باشیم. ما باید بانک جهانی و صندوق بین المللی پول را به خاطر جان انسان ها و به خاطر سیاره زمین کنار بگذاریم..

کستون کی پری استادیار مطالعات آفریقایی آمریکایی دردانشگاه یو سی ال ای

4 آذر 1403

24 نوامبر 2024

تارنمای الجزیره

برگردان، کوتاه سازی و تنظیم سید علی اصغر شهدی

• علی اصغر شهدی

• بحران آب و هوا

• نجات کره زمین

• بانک جهانی

• صندوق بین المللی پول

• سیاره زمین

• منافع سرمایه جهانی

• تغییرات اقلیمی