اندکی صبر سحر نزدیک است

سخنی از سر درد

پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، روزها می گذرد و هر روز مشکلات و معضلات فراوانی در اقتصاد مردم، کوچکتر شدن سفره ها، شرمندگی بازنشستگان از خانواده و دردهای فراوان دیگر گریبان خانوارهای ایرانی را بدجور چسبیده است. اما عزت نفس، جوانمردی و لقمه از خویش گرفتن و در دهان مستمند دیگر گذاشتن از رخدادهای روزمره ای است که رشحات کرامت این مردم شریف، نجیب، قدردان و قانع است.
 اما روی دیگر سکه، تلاشی است که امروز شاهد آنیم. تلاشی مقدس برای ساماندهی امور؛ ‌مردم ما آموخته اند در هیاهوی غوغاهای رسانه ای و جنگ تمام عیار عزت و ذلت همیشه به بلندگوهای یاوه سرای رفقای دزد و غارتگران قافله بی اعتنا بوده اند.
غوغای "نازنین زاغری" را دنیا می بینید، اما میلیونها پوند پول ملت ایران را که ۴۰ سال است توسط ملکه انگلیس بلوکه شده و به کشور برای رفع معضلاتش پرداخت نمی شود هیچ رسانه و بوق غربی نمی بیند. هیچ مثلا روشنفکر مشارکت پسند و اصلاحاتی برای بیت المال دل نمی سوزاند و میلیاردها دلار پول بلوکه شده ما درآمریکا و سایر کشورها نادیده انگاری می شود ولی پرچم آمریکا در قدمگاه مردم، مورد هجمه روشنفکرانی که ریشه گندیده وابستگی به غربی که، در تعفن تجاوز و تخریب دست و پا می زند، قرار می گیرد.
اینها دردهای پیدا و پنهانی است که ما داریم و روشنفکران وابسته ما به این سندروم وابستگی تام وتمام مبتلا شده اند. اما با وجود این همه تنگناها، ما از شرف انسانی، از هزاران ناموس به غارت رفته در مقابل عناصر پلید پدیده داعش امریکایی، جوانمردانه دفاع کرده ایم .
چه نعل های وارونه ای که زده نشد . چه غزه و لبنانی که گفته نشد وچه جانهای دروغینی که فدا نشد! جسم هایی که  در سفره های میلیاردی وشکمباره گی به  حاملگی حرام لقمه ای بر آمده نشدند. در بحر بحرانها یدهای یقه سفید دزد با آرم و نام خدمت چه خیانتها نکردند. سارقین قطاع الطریقی که آشکار نان سفره مردم را بلعیدند ومیل  وحیف نمودند   و با آقازادگان حرام لقمه خود گریختند و یا در ویلاهای میلیاردی به راحتی غنودند و بر خوان‌ خون شهیدان غیرتمند ما با بی غیرتی فراوان به *دانسینگ ها و رقاصی پرداختند.
چه سیاسیون رشت الکتریک* مسلکی، که یاوه سرایی نمودند و ... که شرح این قصه فراوان است.
ما از بحبوحه ی تحریم و دفاع مقدس آسیب کمتری را تحمل کردیم تا از این خائنین بالفطره وطنی ... ولی ایستادیم تا ناموس وحریت حسینی این مملکت بمان د. در این کربلا بازار ، در این صفین مسلکی و کوفی باوری حماله الحطب های شیطان صفت و بر این سفره های حرام، می رفت کربلاها تکرار شود. مقدمه هایش فراهم می شد که در 88-78-68  حسین«ع» را به کربلا بکشانند و سرها را به نیزه ها هدیه دهند، اما همواره مردی از قبیله قبله و از جنس خون و قیام و شهادت از شعب ابی طالب ها، مملکت را  گذراند و ما را از نیل های متلاطم عبور داده و حبل المتین شد.
تا به امروز چه سردارهایی که در غربت سربدار خصم پلید شدند اما مرثیه ای برای شبکه اپورتونیست دشمن نداشت. هنوز از اربا اربا شدن جسم شهیدان ما ساغران جنایتکار غرب خون در پیاله تجاوز و تجاهر ریخته و می نوشند . این سرنوشت مردمی است که نمی خواهند برده باشد، نمی خواهد دخترک های زیبایش را به شاهانی که سفیر مرگ و تجاوز و قتل هستند هدیه کنند.
اما افسوس جمعی، اینها را نمی بینند. بله در تحریم و در فشار دلالان ایران خودرو و بانک مرکزی، راشیان دوا ودارو ، مرتشیان یقه بسته مهر بر پیشانی، مدلول مدلل ها و محلل های هزار خیانت دیگر وجود دارند. مردم می بینند که راشیان ومرتشیان اصحاب یک  آبشخورند. سر در یک آخور دارند. اینها قابل روئیت است . بغض های امروز ترکیده و چشم های به گریه ایستاده به استقبال دولتی می روند که اگر باز آقا زاده ها و دامادها و ستاد بازها و ابن الوقت ها و فرصت طلبان و فرصت شناسان اجازه بدهند دولتی ضد فساد و رانت وویژه خواری طلوع کند.
 برادران و خواهران کمتر گله کنیم .
 فرصت بدهید. رخصت فرمایبد مدتی بدون مطالبه حقوق بازنشستگی و فیش تراشی و به رخ کشیدن حقوق  ها. دولت فعلی آرامش را برای حمله نهایی بیابد و برای حمله نهایی به مشکلات جان بگیرد. در میدانی که وجب به وجب آن نا جوانمردانه مین گذاری خیانت بار شده اجازه بدهید فقط به شکرانه نعمت آرامش و امنیت و قدرت وتوانمندی بازدارندگی برای آقا زیستن مردم،‌ اندکی  سفره هایمان را افطاری مولا علی و رزمندگان‌کنیم تا خائنین، مجازات؛ حصرها، شکسته و تحریم های شیطان رجیم گشوده شود.
 اندکی صبر سحر نزدیک است . به دولت و نظام آرامش بدهیم تا به دور از غوغا، تصمیم عقلایی بگیرد. صبح خیلی نزدیک است. باران آغاز شده است. رودها پر آب میشوند و ان شاءالله با برون رفت از حصار تحریم وتخریب و تخویف و تحریف، ایران سرفرازتر از همیشه خود را برای ظهور اماده می سازد.

محمدحسین ترکمن

• محمدحسین ترکمن