پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، هر سال در ماه ربیع الاول به مناسبت میلاد با سعادت پیامبرعظیم الشان اسلام(ص) در فاصله ۱۲ تا ۱۷ ربیع الاول در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی هفته وحدت برگزار میشود. اهل سنت ۱۲ ربیع الاول و اهل شیعه ۱۷ ربیع الاول را روز ولادت پیامبراکرم (ص) میدانند. امام خمینی(ره) با هوشمندی و تیز بینی خاص خود این اختلاف یک هفته ای را هفته وحدت نامگذاری نمودند تا اولا به نظر دو مذهب بزرگ اسلام احترام گذاشته باشند و ثانیا بر لزوم وحدت بیش از پیش جهان اسلام صحه گذارده باشند و ثالثا شیطنتها و تلاش دشمنان نیرنگ باز را که مترصد برهم زدن وحدت میان شیعه و سنی هستند ناکام کرده و خنثی نمایند که انصافا اعلام هفته وحدت با این بینش؛ پاسخی در خور تأمل و تأثیرگذار در طول این سالها بوده و بخش اعظم توطئههای دشمنان علیه مسلمانان در اقصی نقاط جهان را برملا و رسوا نموده است.
البته استکبار جهانی و متحدانش به عنوان دشمنان قسم خورده جوامع اسلامی، همچنان با طراحی توطئههای پیچیده و حربههای گوناگون فتنه انگیز سعی در از بین بردن این وحدت داشته و تلاش دارند تا از این طریق مسلمانان را از بصیرت برامور و فهم حقایق بازدارند و زندگی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی آنان را دستخوش ناملایمات شدید قرار دهند تا به خواستههای شوم و پلید استعماری خود در این زمینه نایل آیند؛ لذا ما مسلمانان باید بیدار و هوشیار باشیم، گرفتار نفوذ آنان نشویم و از نفاق و جدایی اجتناب نماییم که خواست دشمنان بوده و هست.
نکته مهم آن است که بدانیم در هر برهه و زمانی باشیم؛ با وحدت و یکپارچگی مسلمانان توطئهها خنثی و دشمنان دست از پا درازتر ناامیدانه مجبور به ترک موضع خود خواهند شد و چنان چه اصرار بر مواضع منافقانه وحدت شکن داشته باشند، مسلمانان سراسر جهان مشتی محکم بر دهان آنها کوبیده و دندان طمع آنان را با قدرت و اقتدار از بیخ و بن و از ریشه در آورده و خواهند کشید.
صاحب این قلم این هفته میمون و فرخنده را که مصادف با میلاد رسول اکرم (ص) و میلاد امام جعفر صادق (ع) میباشد به مسلمانان جهان خاصه مردم مسلمان ایران شادباش گفته و گرامی میدارد. اکنون که در هفته وحدت قرار داریم شایسته است به بهانه آن و این دو میلاد باشکوه، نکات و مباحث کوتاهی را در باب وحدت یادآور شویم:
1- در مسأله وحدت باید جدی بود و باید به دنبال ایجاد«دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» باشیم. اتحاد، همدلی و درک متقابل از شرایط حاکم بر جهان و همفکری و نزدیکی اهل شیعه و اهل سنت با احترام به عقاید خاص کلامی و فقهی یکدیکر؛ حقیقتا دشمنان را خلع سلاح کرده و محکم آنان را در جای خودشان خواهد نشاند. این چیزی است که امروز جهان اسلام به آن نیاز دارد و دشمنان تلاش دارند این اتفاق رخ ندهد، پس برما است که دشمنان را از رسیدن به اهدافشان باز داریم و آنان را دست خالی از این میدان و معرکه با شکست و خاری و سرافکندکی بدرقه نماییم.
2- وحدت اهل شیعه و اهل سنت به معنای کنار گذاشتن اختلافات فکری، اعتقادی و سلیقهای میان آنها نیست بلکه برعکس به معنای آن است که میتوان با وجود اختلافات و به خاطر مصالح دین مبین مشترک با کتاب و پیامبر مشترک، ضمن همدلی و تعاون در جهت عزت و اقتدار دین الهی، میتوان به حقوق یکدیکر احترام گذاشت و برای حفظ و گسترش کیان اسلام، دشمنان مشترک خود را پس زد و ناامید ساخت.
3- قرآن کریم ما را در آیات متعدد به وحدت فراخوانده و با تمام اختلافات موجود و ممکن از نزاع و تنازع بازداشته و از آن بیزاری جسته است. در آیه 46 سوره انفال این مهم مورد اشاره قرار گرفته است و مسلمانان از آن نهی شدهاند؛ دقت کنید: «لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم» یعنی برای دفاع از ساحت قرآن و اصول ثابت و مشترک اسلامی، باید ید واحده بود و از نزاع و اختلاف جدا پرهیز نماییم.
4- بلاشک و بی تردید از مهم ترین مسائل امروز جهان اسلام، موضوع وحدت است. اگر این وحدت حقیقی باشد تکیه گاه مطمئن و استواری برای مسلمانان خواهد بود تا بتوانند در مواجهه و رویاروییهای فرهنگی با تمام تمدنها، سربلند و سر فراز از آن خارج شوند.
5- جوامع اسلامی با تکه بر وحدت و نیروی لایزال عظیم انسانی مسلمانان و همچنین امکانات بسیارفراوان مادی و موقعیتهای سوق الجیشی و استراتژیک، میتوانند در معادلات منطقهای و بینالمللی تأثیرگذار باشند و نقش فعالی را در عرصه بینالمللی ایفا نمایند و به میزان قدرتی که دارند بی چون و چرا سهم خود را در بازیگری در منطقه و سطح جهان معین و به جامعه جهانی تحمیل و دیکته کنند. این مهم اگر امروز رخ نداده است به خاطر وجود حکومتهای فاسد وابسته به قدرتهای جهانی است که جهان اسلام از آن در رنج و حرمان بسر میبرد و درست به همین دلیل است که این اتحاد تا به امروز شکل نگرفته و کارآمدیش به معنای واقعی کلمه متجلی نگشته است که اگر این امر محقق شده بود دیگر شاهد گسستها و انشقاقها در جهان اسلام نبودیم که نگران رویاروییهای فکری، فرهنگی در حل معضلات و مشکلات انسانی باشیم.
6- به طور قطع وحدت توانایی و مقاومت را در مواجهه با بحرانها و چالشها بالا برده و این امکان را برای جوامع اسلامی فراهم میآورد که در برابر هرگونه تعدی و تجاوز، استوار و نیرومند باشند و با اتحاد و همدلی دشمن یا دشمنان را با شکست همراه سازند. اصولا وحدت؛ عزت آفرین و عامل پیروزی میباشد و اسباب شوکت، اقتدار و مایه پیشرفت و رشد فکری و تقویت بنیان ارکان جوامع اسلامی و یا هر جامعه دیگری با این اوصاف است میشود.
7-اوضاع اسفبار و متشتت مسلمانان در 5 قاره جهان و همدست شدن حکام جور عرب با دنیای غرب علیه اسلام، باید شیعه و سنی را به انسجام و یگانگی و وحدت مجاب نماید تا با اتخاذ شیوهای واحد و تا رسیدن به اهداف مشترک واحد، در برابر دشمنان صف آرایی نمایند و لحظهای در این امر کوتاهی، سستی و غفلت نورزند. امروز آن چه در فلسطین، افغانستان، سوریه، عراق، بحرین، لبنان، لیبی، تونس، یمن و اقصی نقاط جهان شاهد آن هستیم نتیجه اختلاف و عدم وحدت مسلمانان و حاکمان خود فروخته میباشد که چوب حراج به آبروی و عزت دین مبین اسلام زدهاند. این اهانتها باید در میدان پاسخ داده شود تا کسی جرأت تعدی و تجاوز به جامعه اسلامی را نداشته باشد. برای بازگشت به عظمت و برای برخاستن از زمین یک راه بیشتر وجود ندارد و آن راه فقط و فقط به وحدت و اتحاد و همگرایی مسلمانان ختم میشود و باید دنیای اسلام بیدار شود و با خروش خود بساط و طومارجنایت پیشگان و خیانت ورزان را در هم بپیچد. وحدت مایه رحمت و عامل همبستگی است با وحدت میتوان دشمنان را به زانو در آورد و کوه را جا به جا نمود.
8- همان گونه که بیان شد وحدت، انسجام و اتحاد از مسلمات و ضروری ترین مسائل امروز جهان اسلام است. باید نسبت به موضوع وحدت حساسیت داشت و به دنبال تحقق آن در جوامع اسلامی بود. مسلمانان باید نسبت به این موضوع احساس مسئولیت کرده تا بتوانند در برابر هجوم ناجوانمردانه و فتنه افکنیها و ترورها و قتل عامها کینه توزانه دنیای غرب که با سلاحهای کشتارجمعی پیشرفته و مدرت صورت میپذیرد، ایستادگی نمایند تا به ادامه حیات با عزت و شرف خود امیدوار باشند و آن را تداوم بخشند. پیروزی در این مسیر اگر با همدلی و همفکری و باور به این همسویی باشد، چه شیعه و چه سنی میتوانند با با احترام و حرمت نهادن به وجوه افتراقات و اختلافات و با نگاه عمیق به وحدت در مشترکات و اهداف، بر هر مشکل و معضلی فایق آیند و نابسامانیهای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی را که بدست دشمنان و حکام نالایق وابسته شکل گرفته است سامان دهند و معیارهای از پیش تعریف شده دشمنان و عاملان آنها را با منطق وحدت حذف و کنار بگذارند و عملا از دموکراسی و حقوق بشر غربی فاصله بگیرند.
نگارنده اعتقاد دارد با شناخت دقیق از وحدت و مبانی فکری و فلسفی وحدت؛ اختلافات رنگ خواهد باخت، ضعف و ناتوانی جای خودش را در مواجهه و مقابله با دشمنان قسم خورده تاریخی به ابهت و بزرگی خواهد داد که نتیجه و ارمغان آن چیزی جز بیداری، هوشیاری و پیروزی نخواهد بود. به امید آن روز که بسیار نزدیک است و جوامع اسلامی در سایه وحدت؛ پیروزیهای شیرینی را تجربه خواهند کرد و کام ملتهای مسلمان نیز از این کامیابیها شیرین خواهد شد.