عدم تمکین رژیم صهیونیستی؛ به قوانین حقوق بشری و بین‌المللی

پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، رژیم جعلی غاصب کودک کش اسرائیل علی رغم دستور دادگاه عالی سازمان ملل مبنی بر «توقف فوری» تهاجم نظامی خود به شهر رفح در جنوب غزه؛ این شهر بی دفاع را روز شنبه25 می ( 5خرداد ماه) بمباران نمود.

دیوان بین‌المللی دادگستری اعلام کرد که «متقاعد نشده است» تخلیه رفح و سایر اقدامات اسرائیل برای کاهش درد و رنج فلسطینیان کافی بوده باشد. نواف سلام که ریاست جلسه را بر عهده داشت، گفت اقدامات موقتی‌ای که دادگاه در ماه مارس دستور داده بود، در حال حاضر به طور کامل جواب‌گوی وضعیت غزه نیست و شرایط برای «یک وضعیت اضطراری جدید» فراهم شده است. وی اضافه کرد: «اسرائیل باید فورا حمله نظامی خود را در رفح متوقف کند».

اما جنگنده‌های رژیم صهیونیستی بامداد روز شنبه، تنها یک روز پس از آن که دیوان بین‌المللی دادگستری مستقر در لاهه به رژیم صهیونیستی دستور داد تا به سرعت تجاوز نظامی خود به رفح را متوقف کند، بخش‌هایی از رفح و شهر دیرالبلاح را هدف قرار دادند.

در مقابل حماس از تصمیم دیوان بین‌المللی دادگستری استقبال کرد، اما گفت این تصمیم کافی نیست و خواستار پایان حمله اسرائیل به تمام غزه شد. یکی از مقامات حماس از شورای امنیت سازمان ملل خواست تصمیم دیوان بین‌المللی دادگستری را اجرا کند و قول داد این گروه با بازرسان همکاری خواهد کرد.

یک زن فلسطینی از شهر غزه که به دلیل جنگ به دیرالبلاح آواره شده است، گفت: امیدواریم تصمیم دادگاه بر اسرائیل فشار بیاورد تا به این جنگ ویرانگر پایان دهد زیرا چیزی در اینجا باقی نمانده است.

اما این حملات گستاخانه رژیم صهیونیستی ثابت کرد که اسرائیل هیچ نشانه و اراده ای برای توقف جنگ در رفح را ندارد و اصولا اعتقادی به حکم و دستور قضات دادگاه عالی سازمان ملل ندارد که بخواهد آن را اجرا نماید.

اسرائیل رژیمی است که خود را فراتر از قوانین حقوق بشری و بین المللی می‌داند و باید شاخ او را با همین قوانین شکست تا با تمکین از آن به پای میز محاکمه بنشیند و سردمداران جنایتکارجنگی اش نیز با همین عنوان محاکمه و مجازات شوند.

محمد صالح، یکی دیگر از ساکنان شهر غزه، به خبرگزاری فرانسه گفت: بنابراین، من باور ندارم که رژیم غاصب نسل کش صهیونیستی دست از کشتار مردم مظلوم غزه و رفح بردارد و لذا توقف این جنگ و این کشتارهای بی رحمانه جز با زور امکان پذیر نمی باشد.

اسرائیل تهاجم زمینی خود به رفح را به رغم هشدارهای بین المللی درباره یک فاجعه انسانی، به رفح آغاز نمود، با این تهاجم و تجاوز ددمنشانه بیش از 900000 نفر مجبور به ترک شهر شدند.

دادگاه عالی سازمان ملل متحد در حکم روز جمعه 24 می( 4 خرداد ماه) خود اعلام کرد که رژیم اشغالگر باید فوراً تهاجم نظامی خود و هرگونه اقدام دیگری در استان رفح را که ممکن است شرایط زندگی گروه فلسطینی در غزه را با خطر جدی مواجه سازد و موجبات کشتار و تخریب اماکن آن ها را به همراه داشته باشد، متوقف کند.

اوایل این هفته، آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) اعلام کرد که 75 درصد از جمعیت غزه از اکتبر2023 توسط رژیم جعلی غاصب صهیونیستی  به اجبار آواره شده اند.

لازم به ذکراست «کریم خان» دادستان کل دیوان کیفری بین‌المللی هفته گذشته درخواست حکم بازداشت نخست‌وزیر و وزیر جنگ رژیم صهیونیستی را صادر کرد؛ درخواستی که با عصبانیت شدید اسرائیلی‌ها روبه‌رو شده است. [1] نتانیاهو در شرایطی به حکم لاهه معترض است که بیش از ۳۵ هزار فلسطینی در جریان حملات زمینی و هوایی این رژیم از ۷ اکتبر 2023 تا به حال با وحشیانه ترین حالت ممکن که مغایر با اصول و موازین حقوق بشر و حقوق بین الملل است به فجیع ترین شکل به شهادت رسیده‌اند.

روزنامه گاردین در گزارشی نوشته است: «اتهاماتی که دادستان مذکور علیه نتانیاهو و گالانت عنوان می‌کند، مربوط به رفتار آنها در جریان جنگ غزه است که از جمله این موارد می‌توان به استفاده از گرسنگی علیه غیرنظامیان به عنوان ابزار جنگی، هدایت حملات علیه جمعیت غیرنظامی باز هم به عنوان جنایت جنگی، کشتار و نابودی به عنوان جنایت علیه بشریت و قتل تحت عنوان جنایت جنگی اشاره کرد».

گاردین در ادامه آورده است: «نه لزوما! اکنون دادخواست نامبرده شده به یکی از شعبات مقدماتی دیوان کیفری بین‌المللی ارسال می‌شود و هیاتی متشکل از ۳ قاضی درباره آن تصمیم‌گیری خواهند کرد. در حال حاضر این شعبه شامل قضاتی از رومانی، بنین و مکزیک است. اینکه آیا حتما دادخواست کریم خان تصویب می‌شود یا خیر، معلوم نیست اما کارشناسان حقوقی تاکید می‌کنند شواهد مربوط به اندازه کافی معتبر و قابل پذیرش است که قضات بخواهند حکم بازداشت مقامات اسرائیلی را صادر کنند». گاردین افزوده است: «دیوان کیفری بین‌المللی خودش مستقلا نیروی پلیس یا سازوکارهای اجرایی ندارد اما حکم بازداشت می‌تواند متهمان را به طور جدی در سفرهای خارجی محدود کند.[2]

اوضاع غزه و رفح عادی نیست

اوضاع غزه و رفح عادی نیست. جنگ افروزان سفاک صهیونیستی، برای هزاران خانواده فلسطینی، جایی برای رفتن باقی نگذاشته اند. عملیات نظامی و بمباران یک تهدید مداوم است، ساختمان‌ها تخریب و به آوار تبدیل شده‌اند. آژانس سازمان ملل اعلام کرد هیچ کجا در غزه امن نیست.

پورتال خبری میدل ایست آی مستقر در لندن روز شنبه گزارش داد که تقریباً در هر خیابان در غرب خان یونس و دیرالبلاح، ده ها خودرو، کامیون و گاری هایی دیده می شود که مملو از چمدان، تشک و پتو هستند.

 آنها فلسطینیانی را که از رفح فرار می کنند، جا بجا می کنند، ازجایی که اسرائیل در هفته های اخیر بمباران هوایی و حملات زمینی خود را گسترش داده است.

احمد ابوالعین، 39 ساله، که در اصل از جبالیه در شمال نوار غزه آواره شده است، گفت: «ما حدود چهار ماه با سختی و رنج و عذاب در رفح با کمک بسیار اندک و بدون آب سپری کردیم. اما ما چاره دیگری نداشتیم، یا باید این زندگی را در شرایط سخت بر می گزیدیم تا زنده بمونیم و یا مرگ را.»

میدل ایست آی در ادامه گزارش آورده است که ابوالعین در حال حاضر در پنجمین جابجایی خود است و چادر خود را بار دیگر به دیرالبلاح حمل می کند، جایی که با خانواده اش در نزدیکی ساحل، آن چادر را برای زندگی برپا کرده است.

او یکی از آن 900000 نفری است که از اوایل ماه مه به دلیل حمله زمینی جدید رژیم صهیونیستی، مجبور به ترک رفح شده اند.

رفح، جنوبی‌ترین شهر نوار غزه است، مردم غزه پس از کشتار وحشیانه اسرائیلی ها که منجر به شهادت رسیدن 35800 و زخمی شدن80000  نفر از 7 اکتبر2023 گردید مجبور به کوچ اجباری و استقرار در رفح شده و آن جا را پناهگاه خود قرار دادند. برای ماه‌ها، شهر کوچک هم مرز با مصر به یک اردوگاه موقت بزرگ با چادرهای پراکنده در اطراف تبدیل شد.

بیشتر سازمان ملل متحد و سازمان های بین المللی پایگاه های خود را به رفح منتقل کردند و انبارهای کمک‌های خود را در این شهر مستقر نمودند.  

اگرچه هنوز شهر رفح در معرض حملات هوایی مرگبار مکرر و محدودیت‌های امدادی قرار داشته و دارد اما برای پذیرش تعداد بیشماری از آوارگان که رو به افزایش است جا دارد. این شهر مرزی به بهترین گزینه موجود برای پناهگاه و ادامه زندگی مردم تبدیل شده است.

اما خان یونس غربی و دیرالبلاح، جایی که اسرائیل اکنون آوارگان رفح را مجبور به نقل مکان می‌کند، زیرساخت‌های بسیار ضعیف‌تر، فضای محدود و قابلیت‌های خدماتی کمتری دارند.

ابوالعین به میدل ایست آی گفت: «ما تحت بمباران شدید اسرائیل از رفح فرار کردیم و به اینجا آمدیم که فکر می‌کردیم امن‌تر باشد.

وی گفت: «اما ما نه تنها از نظر بمباران بی امان شرایط مشابهی پیدا کردیم، بلکه از نظر سکونت و زیرساخت نیز شرایط بدتری پیدا کردیم.

امروز در دیرالبلاح، هم با زندگی رقت انگیز و هم با شبح مرگ روبرو هستیم.

اکثر مردمی که از رفح فرار می کنند به دیرالبلاح و غرب خان یونس می رسند زیرا این مناطق توسط ارتش صهیونیستی به عنوان "مناطق امن بشردوستانه" تعیین شده است!

با وجود اینکه نیروهای اسرائیلی در ماه‌های گذشته غیرنظامیان فلسطینی را در چنین مناطقی گلوله باران کرده و کشته‌اند، بسیاری می‌گویند که چاره دیگری ندارند زیرا ارتش مانع بازگشت آنها به خانه‌هایشان در شمال غزه می‌شود.

دیرالبلاح، شهر کوچکی با مساحت 14 کیلومتر مربع، پیش از جنگ و کشتار اسرائیل، حدود 80000 نفر را در خود جای داده بود. اکنون روزانه هجوم آوارگان فلسطینی را در خود جای می دهد، اما تنها بیمارستان عمومی موجود در کل نوار غزه مرکزی، همان بیمارستان شهدای الاقصی را دارد.

این بیمارستان که غرق در قربانیان حملات اسرائیل و افزایش تعداد بیماران به دلیل شرایط بغرنج زندگی است، برای ادامه فعالیت با مشکل مواجه است.

تصرف گذرگاه مرزی رفح توسط اسرائیل در اوایل ماه جاری، ورود کمک های پزشکی و سوخت نجات دهنده را مسدود کرده است.

روز جمعه، یونیسف، آژانس بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرد که ژنراتورهای اکسیژن به دلیل کمبود سوخت تعطیل می شوند و  این یعنی جان بیش از 20 نوزاد تازه متولد شده  در معرض خطر و تهدید مرگ قرار دارند.

 ابوالعین گفت که دختر بزرگش، 17 ساله، به مدت یک هفته از درد شدید شکم و اسهال رنج می برد، اما از رفتن به بیمارستان خودداری کرد زیرا پزشکان نمی توانستند به آنها کمک کنند.

اما با غیرقابل تحمل شدن درد، مجبور شد او را به بیمارستان شهدای الاقصی برساند.

او گفت: «آنها چند آزمایش ناکافی انجام دادند و گفتند که او مانند صدها نفر دیگر که هر روز وارد می‌شوند، هپاتیت دارد.

هیچ دارویی به او ندادند. فقط به او توصیه کردند کمی استراحت کند و شیرینی بخورد.

حالا اگر مجروح شدیم باید چه کار کنیم؟ بعد از اینکه وضعیت بیمارستان را دیدم، از خدا خواستم که اگر هدف قرار گرفتیم، بهتر است فوراً بمیریم تا آن که به دلیل عدم امکانات جهت معالجه آهسته آهسته بمیریم.»

از آغاز سال 2024، یک اپیدمی هپاتیت در نوار غزه ظهور کرده است که با ازدحام بیش از حد در مراکز آوارگی و نبود شرایط زندگی مناسب، از جمله آب تمیز و محصولات بهداشتی تشدید شده است.

مقامات بهداشتی همچنین متوجه شیوع اسهال و بیماری های پوستی در بین مردم شده اند.

اوضاع نامساعد بهداشت در غزه

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، از اواسط اکتبر تا دوم آوریل، حداقل 643254 مورد عفونت حاد تنفسی در نوار غزه به همراه 345768 مورد اسهال (شامل 105635 مورد در کودکان زیر پنج سال)، 83450 مورد اسهال در نوار غزه ثبت شده است. شپش، 47949 مورد بثورات پوستی و 7293 مورد آبله مرغان.

در خان یونس غربی نیز وضعیت به همان اندازه وخیم است. بزرگترین بیمارستان آنجا، مجتمع پزشکی ناصر، بزرگترین بیمارستانی بود که پس از تخریب بیمارستان اصلی نوار غزه، مجتمع پزشکی الشفاء توسط اسرائیل، همچنان در غزه فعال بود.

اما در طول تهاجم سه ماهه اسرائیل به خان یونس، بیمارستان مورد حمله، یورش و محاصره قرار گرفت و از خدمت خارج شد.

پس از خروج نظامیان صهیونیست از شهر در ماه آوریل، سه گور دسته جمعی حاوی صدها جسد در آنجا پیدا شد که فلسطینی ها می گویند توسط ارتش اسرائیل حفر و دفن شده اند.

هفته گذشته، پزشکان بدون مرز اعلام کردند که برخی از فعالیت های خود را در این بیمارستان از سر گرفته است، «با بخش‌های سرپایی و بستری که بر جراحی ارتوپدی، مراقبت از سوختگی و خدمات کاردرمانی تمرکز دارند».

 این سازمان گفت خدمات زایمان نیز در روزهای آینده برپا و برقرارخواهد شد.

از زمانی که نیروهای اسرائیلی در 6 مه پیشروی خود را به سمت شرق رفح آغاز کردند، هر روز به عمق شهر پیشروی کرده و مناطق مرکزی و جنوبی را هدف قرار داده اند.

خنده دار است ارتش سفاک صهیونیستی به افراد گفته است که به «منطقه امن بشردوستانه» بروند، این در حالی است که زیرساخت‌های آن در حال حاضر در حال فروپاشی است!  

فاضلاب‌ها به خیابان‌ها سرازیر شده و زباله‌ها در سراسر محله‌ها و مراکز آوارگان پخش شده و بحران بهداشتی و زیست‌محیطی موجود را بدتر کرده است.

زندگی سخت مردم بی پناه فلسطین در پناهگاه‌ها

در منطقه ماواسی در خان یونس، خانواده مصطفی البنا در حال آماده شدن برای بازگشت به پناهگاه خود در رفح هستند، زیرا نتوانستند چادری موقت برای اسکان آنها پیدا کنند.

بانا که همراه با همسر باردارش در ماه مارس از غزه به مصر گریخت، هنوز هم از راه دور امور والدین سالخورده خود را مدیریت می کند و ناامیدانه به دنبال سرپناهی امن و مناسب برای آنها می گردد.

این روزنامه نگار 30 ساله به MEE گفت: «آنها نتوانستند چادری در آنجا پیدا کنند، بنابراین پدر، مادر و برادرم به همراه خواهرم و شوهرش و چهار فرزندشان در چادر ماندند.

9 نفر در یک چادر، بدون زیرساخت، بدون آب، بدون خدمات و بدون امکانات بهداشتی اقامت داشتند.

ماواسی یک نوار ساحلی باریک در غرب خان یونس است که تقریباً سه درصد از کل مساحت نوار غزه به وسعت 365 کیلومتر مربع را شامل می شود.

ماواسی که قبل از جنگ اسرائیل یک منطقه نسبتا خالی بود، در حدود 28 کیلومتری جنوب شهر غزه، تنها حدود 100 واحد مسکونی داشت. هیچ مدرسه، بیمارستان یا دیگر امکانات ضروری ندارد.

چند روز پس از رسیدن به آنجا، بانا با صاحبان اتاقی که در رفح اجاره کرده بودند تماس گرفت تا ببیند آیا هنوز برای بازگشت خانواده اش موجود است یا خیر.

وی گفت: این شرایط باعث شد دوباره به فکر بازگرداندن آنها به رفح باشیم که مطمئناً تصمیم خطرناکی است، اما به هر حال شرایط در همه موارد سخت بوده و انتخاب سخت است.

آنها یا در خطر بازگشت به رفح هستند، جایی که بمباران و کشتار وجود دارد، یا در ماواسی می مانند که در آن هیچ چیز ضروری برای زندگی کردن وجود ندارد.»

بنا که اصالتاً ساکن محله صحابه در شرق شهر غزه است، از مشاهده تلاش والدین سالخورده خود "پس از این همه سال برای به دست آوردن مایحتاج اولیه زندگی" ابراز ناراحتی می کند.

او گفت: «آنها به رفح باز خواهند گشت. و هر اتفاقی که بخواهد  بیفتد، خواهد افتاد."[3]

پی‌نوشت:

[1] - نخست‌وزیر جانی خون آشام رژیم صهیونیستی درخواست دادستان کل دیوان کیفری بین‌المللی برای بازداشت وی را یک «افتضاح» توصیف کرد! بنیامین نتانیاهو تصمیم دیوان کیفری بین‌المللی برای صدور حکم بازداشت علیه وی و «یوآو گالانت» وزیر جنگ این رژیم را یک «افتضاح تاریخی» خواند و بر بی‌توجهی به چنین حکم احتمالی‌ای تاکید کرد. از سویی طبق گزارش شبکه روسیا الیوم، جو بایدن، رئیس‌جمهور و آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا از بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در برابر درخواست دادستان دیوان کیفری بین‌المللی برای صدور حکم جلب سران صهیونیست حمایت کردند. بایدن روز دوشنبه در اظهاراتی در این رابطه گفت: درخواست دادستان دیوان کیفری بین‌المللی برای صدور احکام دستگیری علیه رهبران اسرائیل بی‌رحمانه است! وی در ادامه گفت به‌رغم گفته‌های این دادستان، حماس و رژیم صهیونیستی به هیچ‌وجه همتراز نیستند. بایدن افزود: ما همیشه در برابر تهدیدات امنیتی در کنار اسرائیل خواهیم ایستاد!

[2] - همچنین لازم به ذکر است ۱۲۴ عضو ایالتی دیوان کیفری بین‌المللی موظف به اجرای این حکم و دستگیری متهمان هستند و حتی شاید کشورهای غیرعضو هم برای دستگیری متهمان تحت فشار قرار بگیرند. البته کشورهای قدرتمند غیرعضو مثل ایالات متحده، روسیه و چین از مواجهه با چنین فشارهایی خودداری خواهند کرد و برای مثال افرادی نظیر نتانیاهو و گالانت همچنان قادر خواهند بود به آمریکا سفر کنند». رژیم صهیونیستی عضو دیوان کیفری بین‌المللی نیست و صلاحیت این دیوان را به رسمیت نمی‌شناسد اما دولت فلسطین سال ۲۰۱۵ به این نهاد پیوست. ایالات متحده یکی از موسسان دیوان کیفری بین‌المللی بوده اما کنگره این کشور هرگز اساسنامه رم را تصویب نکرده است. با این حال ۱۲۴ کشور در سراسر جهان از جمله همه کشورهای عضو اتحادیه اروپایی و همه کاندیداها، جز اوکراین و ترکیه، اساسنامه رم را امضا و تصویب کرده‌اند. اگر حکمی علیه نتانیاهو و گالانت صادر شود، می‌تواند شرایط مقامات رژیم صهیونیستی را جهت سفر به خارج بشدت پیچیده کند.( کیفرخواست جانیان. وطن امروز: شنبه 5 خرداد ماه 1403- شماره 4046)

3- Gazans Live Amid Specter of Death. Kayhan .ir. Translator: Asadollah Afshar. Publish Date : Sunday 26 May 2024

دکتر اسدالله افشار

• دکتر اسدالله افشار

• اسرائیل

• دادگاه عالی سازمان ملل

• رژیم صهیونیستی

• شهر غزه

• حملات گستاخانه رژیم صهیونیستی

• توقف جنگ در رفح

• دادگاه عالی سازمان ملل متحد

• قوانین حقوق بشری