المپیک 2024 با بحران‌های سیاسی متعددی دست و پنجه نرم می‌کند

کمتر از 80 روز تا آغاز بازی‌های المپیک 2024 پاریس باقی مانده است و فرانسه درگیر بحران‌های سیاسی متعددی است. حتی بدتر از آن برای رئیس جمهور امانوئل مکرون این است که آسیب دیده‌ها، المپیک را به عنوان بستری برای ثبت مخالفت‌های خود می‌بینند.

پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، کمتر از 80 روز تا آغاز بازی‌های المپیک 2024 پاریس باقی مانده است و فرانسه درگیر بحران‌های سیاسی متعددی است. حتی بدتر از آن برای رئیس جمهور امانوئل مکرون این است که آسیب دیده‌ها، المپیک را به عنوان بستری برای ثبت مخالفت‌های خود می‌بینند.

دولت فرانسه از چند جهت متزلزل شده است: خشم اتحادیه‌های کارگری بر سر برنامه بازنشستگی ماکرون که منجر به بزرگترین اعتراضات قرن در این کشور شد. حمله به حامیان حقوق فلسطینی؛ و موارد برجسته خشونت نژادپرستانه پلیس. پس‌زمینه تلخ همه این‌ها، ظهور راست فاشیست است که در جبهه ملی مارین لوپن تجسم یافته است ومیرود که در انتخابات تابستان امسال پارلمان اروپا ییروزی بزرگی بدست آورد.

همه این آشفتگی ها به دلیل پیچیدگی های خود المپیک افزایش می یابد. حقایق روی زمین نشان می دهد که المپیک در پاریس به شدت غیرمحبوب است. یک نظرسنجی اخیر نشان داد که 44 درصد از مردم پاریس فکر می کنند المپیک 2024 یک "ایده بد" است. این یک روند نزولی مشخص است: دو سال پیش، تنها 22 درصد نظر منفی نسبت به المپیک پاریس داشتند. اعداد و ارقام به دور از وجود نوعی مسیر موازی سرگرمی و بازی، تضاد بین آشفتگی اجتماعی جاری و این رویداد بزرگ غم انگیز را نشان می دهند.

از نظر سیاسی، المپیک در حال تشدید اختلاف نظر در طیف سیاسی است. پس از اینکه رئیس پلیس پاریس فاش کرد که در طول المپیک رانندگان باید یک کد کیو آر QR یا شناسائی برای ورود به مناطق خاص دریافت کنند، راست افراطی پس از اعلام این خبر، مشتاق بهره برداری از نارضایتی از دولت میانه‌رو به صفوف نیهیلیستی (پوچ گرائی) خود بود. حزب راست افراطی میهن پرستان در اواسط دسامبر در کاخ رویال تظاهراتی برگزار کرد و کدهای شناسائی QR را "منظره ای ترسناک" از "تجربه تمامیت خواه" در بازی های المپیک خواند.

این ظهور جناح راست همچنین با اقداماتی مانند اقدامات خانم آملی اودیا-کاسترا، وزیر ورزش فرانسه، که ممنوعیت ورزشکاران با حجاب در بازی‌ها را اعلام کرد ، تقویت می‌شود ، تصمیمی که بیشتر احساسات ضد مهاجرتی را تقویت می‌کند. کمیته بین المللی المپیک در پاسخ گفت المپیکی ها در واقع مجاز به پوشیدن روسری در داخل دهکده ورزشکاران خواهند بود. فرانسه تنها کشور اروپایی است که پوشیدن حجاب را در مسابقات ورزشی داخلی خود ممنوع می کند.

مصادف با این سیاست ضد عرب و اسلام هراسی، نسل کشی مداوم توسط رژیم صیهونیستی در غزه است. در حالی که غیرممکن است بدانیم که چه تعداد قتل عام غیرنظامی یا کمبود مواد غذایی سازمان یافته در طول بازی‌های المپیک رخ خواهد داد، احساسات ضد اسرائیلی در زمین و خارج از آن دیده می‌شود – اتفاقاتی که تقریباً می‌توان آن را تضمین کرد. در مورد مکرون، او و کمیته بین‌المللی المپیک به صراحت اعلام کرده‌اند که اسرائیل به دور از ممنوعیت حضور در بازی‌ها به‌عنوان یک کشور مورد استقبال قرار خواهد گرفت و اعتراض به هر نوع حضور اسرائیل قابل تحمل نخواهد بود. اگرچه در نتیجه حمله به اوکراین، المپیکی‌های روسیه که در پاریس شرکت می‌کنند « ورزشکاران بی‌طرف انفرادی » بدون پرچم یا سرود خود خواهند بود، اما ماکرون علیرغم کشتار وحشیانه رژیم صیهونیستی با قاطعیت گفته است که این امر در مورد اسرائیل صدق نمی کند.

علیرغم اینکه پاریس همچنان از بازی های المپیک برای ایجاد نجیب گرایی مداوم استفاده می کند، واقعیت چیز دیگری را می گوید. همانطور که کول استنگلر در کتاب پاریس نمرده است: اشاره می‌کند ، «مسئله اینکه چه کسی می‌تواند در یک شهر زندگی کند – و چه کسی نمی‌تواند – کاملاً سیاسی است و همیشه بوده است.» پیش از بازی های تابستانی، مقامات فرانسوی مهاجران و ساکنان را به طور دسته جمعی به سایر نقاط کشور منتقل کرده اند. آنتوان دو کلرک، مدیر پویش گروه آن روی سکه)، به ما گفت: «خوش نشینان زیر پل خواب ها، ساکنین محله‌های فقیرنشین و اردوگاه‌ها با سرعت فزاینده‌ای بیرون رانده می‌شوند و افراد آسیب‌پذیر با اتوبوس به شهرها فرستاده می‌شوند. این در حالی است که شصت درصد آنها در نهایت به خیابان ها بازمی گردند.» او گفت، در حالی که دولت فرانسه ارتباط بین این جابجایی اجباری و بازی های پاریس را رد کرده است، "تشدید این روند برای همه کاملاً آشکار است" که این دو به هم مرتبط هستند.

در حالی که تنها کمتر از 80 روز تا المپیک باقی مانده است، دیگ سیاسی در حال جوشش کامل است. همه این مسائل در بازی های المپیک تقویت می شود. آیا شاهد اعتصابات کارگری خواهیم بود؟ اعتراضات طرفدار فلسطین؟ ورزشکاران متعهد به همبستگی هستند؟ همه به طور فزاینده ای آماده انفجار هستند. به همین دلیل، بحث های مخفیانه بازی ها در میان مردم ممکن است در باره نحوه آماده سازی پلیس و ارتش فرانسه برای مقابله با هر گونه اختلال باشد.

سال گذشته، مجلس ملی فرانسه قانونی را تصویب کرد که به استفاده از نظارت تصویری مبتنی بر هوش مصنوعی در بازی‌های پاریس چراغ سبز نشان می‌دهد.

به طور خلاصه، بازی‌های المپیک ممکن است بهانه‌ای برای نظارت تشدید شده در فرانسه باشد. اوایل امسال، رئیس کمیته سازماندهی پاریس 2024 تونی استنگوئه درباره المپیک تابستانی گفت : «ما می خواهیم بهترین های فرانسه را به نمایش بگذاریم. ما چیزهای زیادی برای ارائه داریم و قطعاً نشان خواهیم داد که فرانسه تمام قدرت و پتانسیل را دارد که مطمئن شود این بازی‌ها برای همیشه در خاطر خواهند ماند».

علیرغم ابهاماتی که در مورد تفاوت بازی‌های المپیک 2024 پاریس وجود دارد، این بازی‌ها بسیار شبیه بازی‌های سال‌های اخیر هستند، البته با مقاومت بیشتری از هر گوشه و کنار.

نویسندگان دیو زیرین و جولز بویکوف
تارنمای لبه ورزش
برگردان و تنظیم علی اصغر شهدی

اشتراک گذاری:

لینک کوتاه: https://www.nikru.ir/p/94376