سروده‌ای برای وطن عزیزم

فریاد سرو

پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، 
ای وطن!
ای کهن‌خاکِ سرفراز!
ای که تازیانه‌ی شب را
با غرّشِ شیران خاموش کردی،
دوباره
از سمتِ غرب،
ابرهای مسمومِ تزویر می‌آیند:
دستِ خون‌آلودِ اسرائیل،
پنجه‌ی چپاولگرِ آمریکا،
و لبخندهای نیش‌دارِ سه‌گانه‌ی اروپا.
اما تو،
در رگ‌هایت،
خونِ سیاوش می‌جوشد هنوز؛
بر قله‌هات،
سایه‌ی کاوه و فریاد آرش استوار مانده است.
تو را نه با بمب،
نه با دروغ‌های دیپلماتیک،
نه با تحریم و تهدید
توان شکستن نیست،
که ریشه‌هات در دل تاریخ است
و دلت، کتیبه‌ای‌ست
از ایستادگی و ایمان
تو بلند می‌مانی
ای وطن!
با همه‌ی زخم‌ها،
با همه‌ی دردها،
که نام تو
در سپیده‌دمِ هر قیام
تکرار می‌شود:
ایـــــران!
نامی که دشمن را می‌لرزاند
و دل دوست را روشن می‌کند
مثل آفتاب.
تا زنده‌ایم، فریاد ایران در گلوی ماست.

دکتر اسدالله افشار