پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، امروز سالگشت آغاز امامت واسطه ی غیب و شهود، حضرت مهدی موعود (عج) است و آسمان، فزون از هماره، انوار نازله ی خویش را به خاکیان ارزانی میدارد و نسیم نور و باران بهاران آفرینش، خداخوان و خرامان، وزان و ریزان است.
خداوند خبیر و حیّ حکیم، با عنایت و عطوفت خویش، آنگاه که انسان را بیافرید و او را از نایره ی نیستی به دایره ی هستی فراآورد، از میلاد حیات تا میعاد مرگ او دیده از این موجود ماجد برنگرفت. آفریدگار حکیم تا روز نشور نیز آفریدگان خویش را، لحظه لحظه از لحاظ جسم و جان، کفایت و کفالت نموده و برای رزق مادی و معنویشان واسطهها مهیّا فرموده است و به گفته ی استاد عزیز، مرحوم حاج محمّد اسماعیل دولابی (ره)؛ ما مردم، مقام والایی نزد خداوند داریم چرا که بهترین مخلوقات خویش را برای هدایت ما برگزیده و فرستاده است؛ خصوصاََ از خاتم رسولان (ص) تا خاتم اوصیاء (عج). شایسته نیست این گونه الطاف و عنایات خالق خویش را نادیده بگیریم و باعث آن شویم که امام رئوف مان از لحظه ی میلاد تاکنون و تا آیندهای نامعلوم از نظرها غایب شود و حکومت عدل جهانی را به تعویق اندازد. چه اینکه برخی علمای سلف از جمله خواجه نصیرالدین طوسی، علت اصلی غیبت امام زمان (عج) را سستی و سهلانگاری ما مردم دانسته اند. این فتور و فراموشی، ناشی از ناشناختن امر هدایت تشریعی الهی و واسطه ی این رهنمونی، (حجّت خدا در روی زمین) است که هرگز خداوند، بندگان خویش را از زمان حضرت آدم (ع) تا حضرت خاتم (ص) و تا زمان حاضر و تا برهه ی قیامت، از وجود حجّت الهی، محروم نساخته و نخواهد ساخت، اگر چه قدر او نشناسند و حتی فراخوانشان به سوی صلاح و فلاح را نپذیرند.
همان گونه که مولای مؤمنان علی (ع) درآخرین وصیت به خویشان و شیعیان خویش، نسبت به سبقت بیگانگان از شیعه در زمینه ی شناخت و عمل به قرآن، هشدار داد، این هشدار تاریخی در خصوص قرآن ناطقِ عصر ما نیز مصداق دارد و باید برحذر باشیم از اینکه دیگران در ادراک مقام و منزلت و قیام و حاکمیت حضرت مهدی (عج) از ما پیشی بگیرند، کما اینکه یکی از صاحبنظران مسائل مهدویت میگفت با کمال تأسف، بسیاری از کشورها - حتی کشورهای غربی - در زمینه ی مباحث تئوریک مربوط به حضرت ولیّ عصر (عج) از ما جلوترند.
نکته ی دیگر اینکه در مبحث انتظار میتوان انواع و اقسام گوناگونی را احصا نمود از جمله؛ انتظار درونی (با نماد اندوه و آه و اشک و اشتیاق) و انتظار عملی (با صلاح و اصلاح و اقتدا به مقتدای منتظران). منتظر مصلح نه تنها باید خودش صالح باشد بلکه بایستی مصلح نیز بوده و نسبت به آحاد مردم پیرامون خویش مصلحت جو و دلسوز باشد. مگر نه این است که مولای ما مهدی (عج) برای هدایت و اصلاح امّت اسلام، این گونه پذیرای رنج و تبعید و غیبت و بذل مهجه (خون دل خوردن) شده و خار در چشم و استخوان در گلو، همراه با منتظران، انتظار فرج آل محمّد (ص) را میکشد. ما درعمل چه کردهایم که اندکی همرنج امام خویش شویم؟ آیا اقامه کننده ی فریضه ی امر به معروف و نهی از منکر هستیم؟ آیا خدمت به مردم، سرلوحه ی اعمال ماست؟ آیا به رسولان امام عصر (عج) - روات احادیث اهل بیت (ع) و فقهای آل محمّد (ص)- اقتدا میکنیم و در حوادث واقعه به برترین آنان - ولیّ فقیه - که بر چکاد کوهسار فقاهت، واقع است پناه میآوریم؟ برخی از ما درعقیده و عمل به این باور نرسیدهایم که اختیارات ولیّ فقیه همانند اختیارات رسول خدا و ائمه ی معصومین علیهم السّلام است و طبق معارف شیعی، اطاعت از مقام ولایت فقیه، اطاعت از رسول خدا و آل اللّه میباشد. با مشاهده ی برخی از صحنههای سیاسی و حرکات و سکنات بعضی از دولتمردان و مسئولین مملکتی، عکس این قضیه، مصداق مییابد.
منتظر حقیقی فرج، باب برکات آسمان را در غیبت حضرت قائم (عج) بسته نمیبیند. کما اینکه خود حضرت فرمود در زمان غیبت، همانند خورشید پشت ابر هستم؛ بدین معنی که آفتاب وجود مقدس او پیوسته و بی زوال، بر عرصه ی انتظار میتابد، چه شعاعی فروزانتر و فراگیرتر از ولایت فقیه که به باور ناب شیعه، از آثار وجودی مقتدای منتظران و امام زمان (عج) است و مصادیق بارز آن فقیهان و مطیعان محض مولا- که در عصر حاضر در وجود دو گوهر گرانسنگ آسمانی - امام خمینی (ره) و حضرت آیت اللّه خامنه ای - تجلّی یافته، میباشند. به مدد این دو تجلّی مهرآگین مهدوی، از بسیاری از برهههای بحرانی و فتنههای فراگیر رهیدهایم و پایدار و پویا در میان امواج موّاج حوادث واقعه، پیش میرویم و با دلی آرام و مطمئن، لحظههای زندگی را به آنات عبودیّت و تعالی الهی پیوند میدهیم.
به یاری منصور اهل بیت، حضرت حجّت ارواحنا له الفداء، آغاز امامت با جلالت ایشان، آغازی باشد بر آگاهی و بیداری دوباره ی ما برای بصیرت بیشتر نسبت به ادای حقّ امامت. بر این اساس، لازم است دانشوران و پژوهشگران با جهد و جد بیشتر به تبیین مباحث نظری انتظار، ظهور، قیام و حکومت عدالت گستر مهدوی بپردازند و نهادهای تبلیغی و رسانهها و یکایک منتظران موعود، تحقق بخش جلوههای عملی انتظار شوند و با اصلاح درون و برون، بر کمیّت و کیفیّت منجی گرایی جهانی بیفزایند.
سیّد مسعود علوی