۱) عشق به امام حسین علیه السلام در دل و جان اکثریت مردم ایران متبلور است و طبیعی است که نمود آن در رسانهملی عیان باشد.
۲) تبلیغات و برنامهسازی تلویزیونی کار آسانی نیست و جذب آحاد مردم نسبت به موضوع مهم و ممزوج با هویت ایرانیان، یعنی محرم و عاشورا، علاوه بر هوشمندی، نیازمند هنرمندی وافر است، در حالیکه حجم زیاد برنامههای سخنرانی و مداحی در این ایام، بعید است در اثربخشی در مخاطب و نگهداشت آنها، رسانه ملی موفق بوده باشند.
۳) پاسداشت محرم در شبکههای تلویزیونی منافاتی با تامین سایر ذائقهها اعم از ورزشی، مستند، فیلم و سریال و...، ندارد در حالی که به عنوان مثال قطع سریال گاندو در شبهای تاسوعا و عاشورا نشان از عدم توجه مدیران رسانهملی در حفظ و نگهداشت مخاطب دارد.
۴) رسانهملی میزان سنجش و ارزیابی مدیران شبکههای خود را باید بر اساس میزان جذب مخاطب قرار دهد و لازمه این امر توجه به ذائقه همه مخاطبان است نه رقابت بین شبکهها در حجم و میزان پخش برنامههای مناسبتی و سخنرانی و مداحی، که پخش به اندازه آنها لازم، ولی هوشمندانه عمل کردن در این امر واجب است.
دکتر قاسم حبیبزاده