دکتر محمد حسین ساعی، استاد دانشگاه و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی:
طرف مقابل ما میخواهد به بهانه مسابقات فوتبال، جامعه ایرانی را تجزیه کند، به معنای تجزیه عاطفی و اینکه هیچ نمادی برای به وحدت رساندن ایرانیها نباشد، یعنی تجزیه اجتماعی
در اغتشاشات اخیر، آنهایی که صدایشان بلند است رسما حقوقبگیر کشورهای خارجی هستند!
در 90 خیزش قبلی ایران از مشروطه تاکنون، این وضعیت را شاهد نبودیم.
اتفاقی که در ورزش رخ داده، یکی از صدها پروژه آنهاست.
ورزش یک نقطه برای شادی عمومی است، کسی که این نقطه را هدف گرفته قطعا هدفش تجزیه و ناراحت کردن مردم است.
آن استاد دانشگاهی که گفته بود از باخت تیمهای ایرانی خوشحال میشود، عنوان میکرد چون با پیروزی خوشحال میشویم و خودمان را دست بالا میگیریم، این نوعی نژادپرستی است.
چنین آدمی با هر نوع اصلاح و تغییر مثبت و خوب شدن حال مردم مخالف است.
بعد از کرونا، فضای خوبی در عرصه موسیقی و هنر به وجود آمده بود، ولی در شرایط کنونی برخی هم خودشان را از عرضه آثار جدید محروم کردهاند و هم مردم را
این وضعیت ادامهدار نخواهد بود ولی این افراد واقعا میخواهند چکار کنند؟
یکی از نخستین چیزهایی که در مهدها و مدارس کشورهای غربی آموزش داده میشود، نحوه احترام گذاشتن به پرچم و سرود ملی است ولی چنین چیزی در کشور ما وجود ندارد.
بدون این موضوعات وحدتبخش، چیزی برای ترویج سبک زندگی یک کشور باقی نمیماند.
کسانی که معترض هستند هم وظیفه دارند به شیوهای اعتراض کنند که حرفهایشان متعرض تمامیت جمعی و ارضی ملت ایران نشود.
اشتراک گذاری: لینک کوتاه: https://www.nikru.ir/p/70848