حقوق بشر آمریکایی یعنی...!

پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، از مهمترین وقایع هفته دوم تیرماه که استکبار جهانی به طور مستقیم دست به جنایت علیه مردم ایران زد، حمله موشکی ناو جنگی آمریکا به هواپیمای مسافربری ایرباس ایرانی در آبهای نیلگون خلیج فارس در ۱۲ تیرماه ۱۳۶۷ برابر با سوم ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی است. این حادثه لکه ننگی است که در کنار دیگر جنایات آمریکا به خوبی بی‌صداقتی مقامات این کشور را در زمینه حقوق بشر نشان می‌دهد. به مناسبت این جنایت هولناک ددمنشانه آمریکاییان که در این زمینه در یک قرن اخیر سابقه درخشانی از خود برجای گذاشته‌اند؛ یادداشت کوتاه زیر را ارائه و حقوق بشر آمریکایی را مختصر در داخل آمریکا و در سطح بین‌المللی به عنوان کارنامه سیاه و ننگین این کشور مدعی دروغین دموکراسی یادآور می شوییم:   

حقوق بشر آمریکایی یعنی تــرور، قتل‌عام و کشــتار. حقوق بشر آمریکایی یعنی دروغ و خیانت و نژادپرستی ساختاری و سیستماتیک. حقوق بشرآمریکایی یعنی تفسیر وارونه و متقلبانه از حقایق و واقعیت‌های دنیا و تلاش برای حاکم کردن نظام سلطه‌گری بر نظام بین‌الملل. حقوق بشر آمریکایی یعنی زندان گوانتانامو[1]، زندان ابوغریب در عراق[2]، شکنجه، تحقیر، اذیت و آزار روانی. حقوق بشر آمریکایی یعنی طراحــی کودتاهای مخملی رنگین و ننگیــن. حقوق بشر آمریکایی یعنی کشتن عامدانه مکرر سیاهپوستان بی دفاع به جرم رنگین پوست بودن به دست افسران نژادپرست پلیس آمریکا. حقوق بشرآمریکایی یعنی نقض مستمر حقوق بشر و نقض آشکار آزادی انسان‌ها و اعمال تبعیض نژادی. حقوق بشر آمریکایی یعنی تأسیس گروه‌های تروریستی و حمایت مالی و سیاسی از آنان برای آشوب و فتنه برپا کردن در کشورهای مستقل که حاضر به پذیرش دموکراسی دروغین آمریکا نیستند و اجازه غارتگری منابع خود را به آنان نمی‌دهند و حتی با ایجاد پایگاه آنان در خاک خود مخالفت می‌کنند تا استقلال سیاسی و هویت ملی – بین‌المللی کشورشان را حفظ نمایند. حقوق بشرآمریکایی یعنی زیاده خواهی و حاکم کردن ایده‌های استعماری و استثماری نظام سرمایه داری کثیف و آلوده در تمام دنیا و تهی کردن جامعه بشری از عزت و شرف و محبت و معنویت و تعاون و دلسوزی. حقوق بشر آمریکایی یعنی انجام جنایات و کشتار بی‌شمار انسان‌های بی‌گناه در5 قاره جهان با اعمال رفتارهای خشن و شنیع و به دور از آداب انسانی. حقوق بشر آمریکایی یعنی عوام فریبی و ژست سیاسی ریاکارانه برای سوءاستفاده و جلب افکار مردم جهان. حقوق بشر آمریکایی یعنی نقض قلدرانه تمام قوانین بین‌المللی و پروتکل‌های حقوق بشری. حقوق بشر آمریکایی یعنی نقض فاحش حقوق شهروندی مردم آمریکا وتضییع حقوق اجتماعی سیاه پوستان و رنگین پوستان این کشور بطور مستمر. حقوق بشر آمریکایی یعنی حمله، تهاجم و تجاوز به کشورهای ژاپن، ویتنام، افغانستان، عراق، سوریه و.... حقوق بشرآمریکایی یعنی حمایت و همکاری مستقیم و غیر مستقیم با دولت‌ها و حاکمان غاصب تجاوزگر غیر مشروع و غیر مقبول در حمله و تهاجم به کشورها ( به عنوان نمونه یمن، فلسطین اشغالی، لیبی، افغانستان و...) و کشتن هزاران هزار کودک و زن و مرد بی‌گناه. حقوق بشرآمریکایی یعنی۲۹۰نفر مسافر و خدمه بی گناه پرواز ایران ایر را در 12 تیر 1367 قربانی نمودند.[3]  
 

حقوق بشر آمریکایی یعنی تحریم‌های سنگین ظالمانه ضد حقوق بشری ناجوانمردانه برای به زانو در آوردن دولت‌ها و ملت‌هایی که حاضر به بردگی و به اسارت در آمدن آمریکاییان نیستند و می‌خواهند مستقل و آزاد و بدون وابستگی؛ به حیات داخلی و بین‌المللی خود ادامه دهند. حقوق بشرآمریکایی یعنی فاجعه، مصیبت، هراسناک، تکان دهنده، مخوف، مخرب، ویرانگر و غده بدخیم چرکین سرطانی که هرچه زودتر باید مورد جراحی قرار گیرد تا جهانیان بتوانند بدون قلدر مزاحمی چون این کشور رو به افول که در آتش همین حقوق بشر نظام فاسد آلوده سرمایه داری می‌سوزد، با صلح و ثبات و امنیت و آرامش در کنار هم انسانی و با شرافت و با احترام و رعایت حرمت‌های ملی و جهانی زندگی مسالمت آمیزی را به دور از قتل، ترور، کشتار، ترس، ارعاب و وحشت و تحریم‌های بی‌مبنای ضدحقوق بشری؛ تجربه نمایند.
 

پی‌نوشت:

[1] - نام زندانی نظامی است واقع در پایگاه نیروی دریایی خلیج گوانتانامو در خلیج گوانتانامو در جنوب شرقی کوبا که در اجاره ارتش ایالات متحده آمریکا قرار دارد. این پایگاه طبق قرارداد بین آمریکا و کوبا، از سال ۱۹۰۳ در اجاره نیروی دریایی آمریکا بوده و اگرچه پس از انقلاب کوبا در دهه ۱۹۵۰، دولت آن کشور خواستار لغو این اجاره نامه شد، اما آمریکا با این درخواست موافقت نکرده و هرساله چک مبلغ اجاره را برای دولت کوبا می‌فرستد و دولت کوبا هم از نقد کردن آن خودداری می‌کند. در پی حملات ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ در آمریکا و اعلام دکترین «جنگ با تروریسم»، دولت آمریکا بازداشتگاهی را در این پایگاه ایجاد کرد تا کسانی را که در ارتباط با اقدامات تروریستی در نقاط مختلف جهان بازداشت می‌شوند، در این محل زندانی کند.
 
 

[2] - نام زندانی در ۳۲ کیلومتری غرب بغداد در عراق بود. این زندان در دههٔ ۱۹۵۰ به عنوان زندانی با درجه امنیتی بسیار بالا شروع به کار کرد. در این زندان اقداماتی چون شکنجه و اعدام رایج بود و زندانیان در وضعیت بسیار نامناسبی نگهداری می‌شدند. از دهه ۱۹۸۰، حکومت صدام حسین و عراق بعثی و پس از آن ارتش ایالات متحده آمریکا و ناتو کنترل این زندان را در اختیار داشته و عموماً زندانیان سیاسی در آن محل نگهداری می‌شدند.در سال ۲۰۰۴ میلادی و پس از جنگ عراق توسط نیروهای ناتو به سرگروهی ایالات متحده آمریکا با انتشار تصاویری از شکنجه، تحقیر، اذیت و آزار روانی زندانیان وابسته به رژیم بعث ابوغریب (که اغلب تروریست های خطرناک بودند و حتی گروهی از آنها به مک‌دانل داگلاس دی‌سی-۱۰ هواپیمایی دی اچ ال شلیک کردند بودند) توسط نظامیان ارتش ناتو در برنامه شصت دقیقه شبکه سی‌بی‌اس آمریکا و مقاله‌ای در مجله آمریکایی نیویورکر، زندان ابوغریب مورد توجه گستردهٔ بین‌المللی قرار گرفت.
 
 

[3] - در اقدام تروریستی ۱۲ تیر ۶۷، پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایران ایر شناسه پروازی R۶۵۵ از مبدأ بندرعباس به مقصد دبی، با شلیک دو موشک کروز از ناو هواپیمابر یو.اس.اس.جک وینسنس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بر فراز آب‌های نیلگون خلیج فارس و در نزدیکی جزیره "هنگام" در فضای هوایی جمهوری اسلامی ایران مورد هدف قرار گرفت و سقوط کرد. در پی این حمله تروریستی، همه ۲۹۰ سرنشین ایرباس ایرانی شامل ۱۵۶ مرد، ۵۳ زن، ۵۷ کودک ۲ تا ۱۲ ساله و ۸ کودک زیر دو سال و ۱۶ خدمه پروازی در دم جان باختند. البته از این تعداد سر نشین ۴۲ نفر با ملیت‌های یوگسلاو، پاکستانی، هندی، عربی بودند. بلافاصله پس از این حادثه، مقامات آمریکایی تلاش کردند با بازی رسانه‌ای، خود را در این اقدام تروریستی بیگناه نشان دهند و ابتدا مدعی شدند به اشتباه تصور کرده‌اند یک فروند هواپیمای اف۱۴ جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرار داده‌اند؛ ادعایی که البته طبق شواهد و اسناد به دست آمده رد شد. آمریکا ادعا می‌کرد هواپیمای ایرباس۳۰۰ A خارج از دالان هوایی پرواز می‌کرده و رزمناو آمریکایی نیز هفت بار اخطار رادیویی برای هواپیما مخابره کرده، ولی در پی آن جوابی دریافت نکرده است؛ در حالی که مطابق اسناد و مدارک موجود ایرباس شماره ۶۵۵ در مسیر پروازی خود در دالان تجاری آمبر ۵۹ و در ارتفاع ۱۴ هزار پایی در حال پرواز بوده است. دلایل و قرائن نشان می‎دهد که نه تنها کشتی های جنگی ایالات متحده از پیام های رادیویی هواپیمای ایرباس شماره ۶۵۵ که بر روی فرکانس های باز و به زبان انگلیسی مخابره می شد، باخبر و مطلع بودند، بلکه قطعاً آن پیام ها را نیز در اختیار داشتند. پیام های رادیویی‎ای که نشان دهنده غیرنظامی بودن هواپیما و مسافری و تجاری بودن آن بود. این مدعا با بررسی یافته‎های مربوط به تحقیقات رسمی که ایالات متحده بلافاصله بعد از حادثه انجام داد، ثابت می‎شود. تحقیقات وزارت دفاع آمریکا در خصوص حادثه مزبور در تاریخ ۱۹ ژوئیه (۲۸ تیرماه ۶۷) انجام و در تاریخ ۲۸ ژوئیه (۶ مرداد) منتشر شد. گزارش وزارت دفاع آمریکا در پاراگراف چهارم از صفحه E-۸ اظهار می‎دارد: «پرواز ۶۵۵ ایران ایر از بندرعباس شروع شد و به پرواز خود در مسیری عادی ادامه داد تا اینکه هفت دقیقه پس از پرواز توسط یک موشک پرتاب شده از سوی ناو وینسنس مورد اصابت قرار گرفت ... آخرین تماس خلبان برای گزارشدهی در خصوص موقعیت هواپیما نیز حدوداً در ساعت ۹:۵۸ بود». از این رو باید نتیجه گرفت که در زمان مزبور، آمریکا از مسئله مسافربری بودن هواپیما و غیرنظامی بودن آن پرواز اطلاع کاملی داشته است. با این حال مقامات آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن ناخدای این ناو انداختند و بدین سان حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام نمودند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بی شمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایت پیشگان نقش بست.
 
 

دکتر اسدالله افشار

• دکتر اسدالله افشار

• حقوق بشر

• حقوق بشر آمریکایی

• دموکراسی

• نژادپرستی

• نژادپرستی ساختاری

• سیاهپوستان