هر روزی که به پایان کار دولت اصلاحات نزدیک میشویم شخص جناب رییس جمهور بیاناتی را ایراد میفرمایند که موجب شگفت زدگی مردم و منتقدان میگردد. چیزی حدود 20 روز دیگر از عمر دولت دوازدهم باقی مانده است و رییس جمهور محترم چه بسا در همین مدت باقی مانده مطالب و مسائلی را مطرح نمایند که موجب رنجش خاطر مردم عزیز گردد که حکم نمک پاشیدن بر روی زخم دل مردم را داشته باشد.. مواضع یکسال اخیر ایشان و خاصه چند ماهه اخیر وی در زمینههای گوناگون چون برجام و مسایل سیاسی و اقتصادی؛ بازی با اعصاب و روح و روان مردم است که هیچ یک با واقعیات روزمره هم خوانی نداشته و چون مردم فشارهای حاصله از بیتدبیری دولت را به دلیل ناکارآمدی برخی از عملکرد مدیران نالایق، با پوست و گوشت استخوان خود درک کردهاند، توهین به خود قلمداد نموده و در اجتماعات مختلف خود از خانه گرفته تا مسجد، مدرسه، دانشگاه، محیطهای کاری و تفریحی، با تعجب از هم میپرسند گوش دادی، شنیدی حسن روحانی، رییس جمهور چه گفته است! او مگر در این کشور زندگی نمیکند. مگر مشکلات را نمیبیند. مگر خرید و مایحتاج زندگی خود را از سیاره دیگر و کرات دیگر تدارک میبیند و مهیا میسازد. یعنی رییس جمهور ما فرسنگها با نحوه زندگی مردم خود فاصله دارد و مشکلاتی را که مردم با خانوادههایشان تحمل میکنند او با خانوادهاش درگیر چنین مشکلاتی که دولت وی مسبب آن است نمیباشد!
بیچاره مردم و بیچاره جامعه؛ این روزهای آخر دوران کاری ایشان چه سخت میگذرد. چه حرفها باید از او شنید که روح مردم را خراش میدهد. به عنوان نمونه از میان صدهای نمونه بیانات آزار دهنده بی پشتوانه وی که شعاری، بی مأخذ و بی سند بوده است را مورد استناد قرار میدهیم آن جا که رییس جمهور در جلسه روز چهارشنبه 23 تیر ماه در هیأت دولت با اعتماد بنفس بینظیر خود و البته طعنه آمیز و گلایه گونه اظهار داشتهاند: « وقتی تیم ملی ما در مذاکرات پیروز میشود و سه تا گل میزند، چرا سختمان است کف بزنیم، چرا سختمان است آفرین بگوییم، چرا سختمان است در برابر بازیگران قوی صحنه بینالملل تعظیم کنیم، چرا...»؟!
آقای رییس جمهور شما با چه دلیل و منطقی مدعی آن هستید که باید ملت برایتان دست بزنند و هورا بکشند. شما با این برجام پر طمطراقتان چه گلی بر سر مردم زدهاید که توقع کف زدن مینمایید. 6 سال است با برجامتان؛ اقتصاد این کشور را به خاک سیاه نشاندهاید و تولید داخلی و ملی این کشور را به تباهی و فلاکت کشاندهاید و صنعت و زیر ساختها را نابود کردهاید و سفره ملت را کوچک و کوچک تر نمودهاید و آنان را با توزیع فقر با خاک یکسان کردهاید! شما با اشتباه و خطای برنامهریزی راهبردی فاحش خود در برجام و اصرار بر تحقق آن نه تنها فاجعه اقتصادی و سیاسی در کشور را رقم زدهاید بلکه همه ظرفیتها و استعدادهای کشور را با همه امکاناتش، برباد دادهاید! حالا انتظار دارید مردم ایران با این همه خسارات سنگین و جبران ناپذیر، برای شما کف بزنند و شما را بر بالای سر خود بنشانند و گلبارانتان کنند!
صادقانه بگویید از برجام چه حاصل شد؟ چه دستاوردی جز هیچ برای مردم و کشور داشت؟ شما که مدعی بودهاید از همان روز اول توافقنامه برجام، همه تحریمها به طور کامل و یک جا و بالمره لغو خواهد شد؛ چرا لغو نگردید؟ شما که گرفتار لبخند غرب شدید دیگر گوشتان به هیچ حرف منطقی کارگر نبود و در خواب خوش با خیالات واهی برای مردم رفاه، آسایش، بهداشت، مسکن، اشتغال طراحی میکردید و از داخل ماشین خود حال خوش و ناخوش مردم را نیز رصد مینمودید! خدایی مردم را چه فرض کردهاید که این چنین بیمحابا سخن میگویید و انتظار تشویق هم دارید. خدا روشکر کنید با مردم با فرهنگی روبرو هستید و شما را متاسفانه در طول این 6 سال اخیربا الزام به دموکراسی؛ خار در چشم و استخوان در گلو تحمل کردهاند.
خنده دار است که شما غم این مردم را خورده باشید که اگر این بود مردم شما را حلوا حلوا میکردند نه آن که لحظه شماری کنند تا شما از سپهر سیاست ایران کنار بروید تا شاید که شاید با آمدن دولت سیزدهم دوران مصیبت ایشان پایان یابد و روزگار، روی خوش خودش را به این مردم صبور، شریف، با حیا و ایران دوست نشان دهد.
آقای رییس جمهور! همه ما مردم ایران دوست داشتیم شما موفق باشید و گره بسیاری از مشکلات اقتصادی ایران را حل کنید تا به زیباترین شکل ممکن شما را به خاطر اتفاقات خوبی که در کشور رقم زدهاید و حال مردم و جامعه را خوب کردهاید و در راستای برنامه ششم توسعه گام بر داشتهاید؛ با احساسات پاک و هیجان تمام بدرقه نماییم و مجسمه شما را به عنوان رییس جمهوری متفاوت و تأثیرگذار در گوشه دل خودمان بسازیم و هر روز به آن احترام ویژه گذاریم! اما آن چه باید برای کشور و مردم رقم زده شود رخ نداد تا بتوانیم شما را بزرگ بداریم و بزرگی شما را به رخ همه جهانیان بکشانیم و برآن با غرور ببالیم. شما با عملکرد پر اشتباه خود در طول 8 سالی که رو به پایان است؛ غرور مردم این سرزمین را شکسته و لگد مال نمودهاید.
آقای رییس جمهور! این مردم را در جامعه افسرده کردهاید و شادابی و نشاط را از آنان ستاندهاید. این مردم را در کانون گرم خانوادههایشان بیاعتبار نمودهاید و در محیط کارشان بیهویت فرمودهاید. معدل عملکرد شما پس از 8 سال در همه عرصههای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، آموزشی و بهداشتی و حتی هنری کاملا هویدا است.
امروز حتی کسانی که به شما رأی دادهاند پشت شما نبوده و از شما تبری میجویند و به نحوی از انحا با شما فاصله گذاری کرده و دوری مینمایند! اگرچه دیر است ولی لطفا جناب رییس جمهور از خواب گران بیدار شوید و دست از رجز خوانی و بیانات پوچ حماسی بر دارید! نه رجز خواندن به شما میآید و نه در قاب حماسه می توان شما را قرار داد.
برخی را تاریخ قضاوت میکند در حالی که شما هنوز به تاریخ نپیوستهاید قضاوت شدهاید. صادقانه بگویم برجام بلای جان شما و دولت حضرت عالی شد که اگر واقع بین بودید دچار گرداب برجام نمیشدید تا مغضوب مردم ایران گردید. ریزش آرای شما و کاهش محبوبیت شما خاصه در شش سال گذشته حتی شما را بیدار نکرد تا راه خود را اصلاح کنید و فدایی ملت گردید و البته باید اذعان داشت مشاوران خوبی هم برای خود نداشتید که به شما بهنگام مشاوره دهند و شما را به مسیر اصلی بازگردانند که برخی از آنان خود نیز مصیبت بزرگی در این سالها بشمار میآمدند و افکار و مواضع ایشان عاری از هزینه برای کشور و جناب عالی هم نبوده است!
جناب رییس جمهور! مردم اگر برایتان کف نزنند و هورا نکشند و با دلخوریی که از عملکرد ناموفق شما دارند و نمره ضعیفی به تلاش شما میدهند اما به خاطر بخشی از کارهای مثبتی که در طی این 8 سال انجام دادهاید از شما و کابینه محترمتان تشکر می کنند و انتظار دارند در مدت باقی مانده اگر سخنی میگویید و از عملکرد دولت خود دفاع میکنید، صادقانه دفاع کنید و از بیانات شعاری غیر واقع استفاده نفرمایید. این مردم حقیقت را خوب تشخیص میدهند و غیر حقیقت را تاب نمیآورند؛ لطفا با بیانات و مواضع خود در 20 روز باقی مانده مردم را آزار روحی ندهید و به شعور آنان توهین نفرمایید. اگر از عملکرد خود و دولت محترم میخواهید دفاع فرمایید کار خوبی است اما با احساسات جامعه بازی نکنید. بگذارید این 20 روز با آرامش طی شود و قدرت به دولت سیزدهم منتقل گردد.