تحلیلی بر چگونگی رفتار آمریکا در سرنگونی حکومت‌ها

پايگاه خبري تحليلي «نيک رو»، در مطلب قبلی راجع به اعتراضات و مطالباتی که از سوی مردم صورت می‌گیرد سخن گفتم.
تجربه نشان داده که در دنیا هر دولتی با سیاست‌های آمریکا همراهی نکند و نوچه او نشود، آمریکا با تمام ابزارهای براندازی به سراغ آن خواهد رفت. از قبیل حمله‌ نظامی، کودتا، تحریم، نفوذ، تحریک مردم و ایجاد نافرمانی مدنی و خلاصه هر شیوه‌ای که بتواند برای سرنگونی دولت غیرهمسو با خود به کار بگیرد.
یکی از شیوه‌های آمریکا برای براندازی حکومت‌های مستقل یا مخالف با خود، وضع تحریم و ایجاد مشکلات مصنوعی و معیشتی فراوان برای مردم است. به موازات تحریم، در پشت پرده نیز آن‌ها را برای ریختن به خیابان‌ها تحریک می‌کند. در چنین شرایطی دولت مستقر که هنوز نتوانسته پایه‌های اقتصادی خود را محکم‌ کند، عملا زمین‌گیر می‌شود. دولت بین دو مشکل اساسی قرار می‌گیرد؛

۱. تحریم و کمبود اقلام ضروری مردم و مضاعف شدن مشکلات اقتصادی.
۲. افزایش مطالبات مردم، در شرایطی که مردم به وضعیت موجود و مشکلات عدیده معترض هستند، نظام سلطه و آمریکا با تبلیغات وسیع رسانه‌ای مطالبات جدیدی فراتر از توان کنونی دولت را نیز پیش می‌کشند. علاوه بر آتش‌تهیه وسیع رسانه‌ای با انواع خرابکاری‌ها و نارضایتی‌ها به این آتش زیر خاکستر دامن می‌زنند.
در چنین شرایطی دولت عملا زمین‌گیر می‌شود و با مشکلات و حواشی ایجاد شده توان هر تغییر و تحولی از او سلب می‌شود. در زمانی که افکار عمومی آماده برای براندازی شد آمريکا با مزدوران داخلی خود هم‌پیمان شده، به هر شیوه‌ای که بتواند رژیم مستقر را ساقط می‌کند و شخص وابسته به خود را حاکم می‌کند.
 در چنین موقعیتی که مردم برای بهبود وضعیت زندگی خود با آمریکا همراهی کرده بودند گرفتار یک رژیم دیکتاتور و سرکوبگر می‌شوند که دستاوردی جز خشونت و وحشی‌گری، قتل‌عام مخالفان و وابستگی و نوکری نخواهد داشت.
پس از آنکه آن فضای کاذب مطالبه‌گری که آمریکا پشت پرده آن بود فرو نشست و مردم با حاکمیت رژیم وابسته روبه‌رو شدند، بسیاری از حقایق برای آن‌ها روشن می‌شود؛ ولی دیگر دیر شده است. حکومت انقلابی سرنگون شده است، دولت آمریکایی سایه وحشت خود را بر مردم  تحمیل کرده است. برگشت به گذشته یا ارتجاع، تکرار تجربه‌های تلخ حاکمیت وحشت، هدیه آمریکایی‌ها به مردمی است که در آن شرایط سخت جنگ معیشت، ناخواسته زمینه‌ساز حاکمیت شوم یک رژیم آمریکایی شدند.
آمریکا که بر خر مراد خویش سوار شده است با حمایت از رژیم وابسته، بیش‌ترین چیزی که برایش مهم خواهد بود تأمین منافع خود است و لاغیر.
آمریکا با نفوذ و تسلطی که بر رژیم وابسته جدید پیدا می‌کند عملا پشت پرده زمام امور آن کشور را به دست می‌گیرد و چپاول ثروت آن کشور حداقل دستاورد آمریکا در این شرایط جدید است.
در بحث بعدی نمونه‌ای از چنین وضعیت تلخی را در یکی از کشورها مرور خواهیم کرد.

دکتر نصرالله شفیعی

• دکتر نصرالله شفیعی

• آمریکا

• رفتار آمریکا

• سیاست‌های آمریکا

• تحریم