بیژن زنگنه، وطن فروش است

کسی که سَر بازِ در خاک خفته ی کشورش را به جانبداری و حمایت از یک دَهَن دَریده ی بی آبرو و بی اصل و نصب می فروشد، جز یک وطن فروش و خائن؛ چه می تواند باشد!؟

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «نيک رو» به نقل از “اقتصاد سالم”، این روزها نامِ “بیژن زنگنه”، این اَبَر ژنرالِ دولتِ حسن روحانی؛ به دلیل نقشش در پرونده ی فساد “کرسنت” بر سر زبان ها افتاده و برخی کارشناسان از ضرورتِ دستگیری و مجازات او و تیمش سخن می گویند…

اما در اینجا من، به عنوانِ یک خبرنگار و خاکِ پایِ مردمِ ایران (به تاسی از سُلوکِ والای خسرو آواز این کُهن دیار/ استاد محمدرضا شجریان) می خواهم از خیانتِ دیگری از “بیژن زنگنه” سخن بگویم که کمتر دیده شد و در میانِ انبوهِ خبرهایِ روزمَرهِ، گُم شد…

“فرزین مینو”، فردی بَد سِگال، بَد نهاد و دَهان دَریده که سَر بازِ در خاک خفته ی مردمِ ایران را با الفاظی رکیک و مستهجن، خطاب قرار داد…
این کدام آقا زاده! و درواقع اَنگَل زاده ایست؛ که به جانِ مردمِ ایران افتاده و این چُنین از مصونیتی آهنین برخوردار است!
نامبرده اقداماتی نیز برخلافِ قانون در حوزه ی مالی، در وزارت نفت داشته که در این یادداشت به آن نمی پردازیم

دی ماه سال گذشته خبر رسید که «فرزین مینو» معاون منابع انسانی و دبیر هسته مرکزی گزینش وزارت نفت، در جلسه‌ای رسمی در این وزارتخانه (طبق اعلامِ رسمیِ”احمد نادری” نماینده تهران در مجلس، در جلسه ی مورخه ی دوشنبه ۱۳۹۹/۱۰/۱۵ هیئت عالی گزینش با هیأت‌های سراسر کشور)؛ الفاظ رکیکی را درباره ی سَر بازِ در خاک خفته ی مردمِ ایران، “قاسم سلیمانی” به کار برده است.

این اقدام باعث تعجب تمام شنوندگان شد که “قاسم سلیمانی” ای که سربازِ مردم ایران بود و به خواستش بر سنگ قبرش نیز عبارتِ «سرباز قاسم سلیمانی» نقش بسته است؛ مگر جُز ایجاد آرامش و امنیت برای مردمش، چه کرده بود که اینگونه مورد کینه‌ ی برخی از مقاماتِ ارشدِ دولت قرار گرفته است…

به نامِ “ژنرال و اَبَر ژنرال” واردِ ۲ دولت حسن روحانی شدند اما آنقدر “وَقیح و دَهَن دَریده” بودند که حتی در ظاهر هم؛ احترامِ “ژنرال و سَر بازِ واقعیِ مردمِ ایران” را، نگاه نداشتند.

آن هم در شرایطی که فحاشان و هتاکان به او در وزارت نفت، در زیر باد سیستم های تهویه ی مطبوع بر روی مبل‌های خوش‌نشینِ خود نشسته و حقوق‌ و مزایای کلان و آنچنانی می‌گرفتند و خود را قهرمانِ دور زدن تحریم و فروش نفت معرفی می کردند، و در مقابل این “قاسم سلیمانی” بود که در بیابان‌های ایران و عراق و سوریه در حال دفاع از امنیت، جان و مال و ناموس ایرانیان بود و در آخر نیز در همین راه با ارزش ترین موجودی و دارایی اش، یعنی جانش را، فدای “ایران” و احیای “گوهرِ تمدنّیِ این کُهن مرز و بوم” کرد.

درد اما آنجا بیشتر و گزنده تر شد که این فحاشی و هتاکی ها تنها ۳ روز پس از اولین سالگرد شهادتِ “قاسم سلیمانی” (۱۲ دی ماه ۱۳۹۹)؛ صورت گرفت…

یعنی درست در زمانی که مردمِ ایران با هر گرایشِ سیاسی و عقیدتی، داغدارِ سَر بازِ شهیدشان بودند؛ مدیری از مدیرانِ دولت جمهوری اسلامی ایران، سَر بازِ شهید این مردم را با الفاظی کوچه خیابانی و فحش هایی رکیک و مُستهجن، خطاب کرده بود…

سَر باز…
چه کردی با دشمنانِ مردمت؛ که پس از مرگت نیز، کینه ات در قلب های مریض شان جوشان است…

شاید اگر “شهید سلیمانی” زنده بود، مشکلی نبود و چه بسا که برای شخص فحاش؛ دسته گلی نیز می فرستاد اما این اقدام بعد از ترورِ مذبوحانه و رذیلانه ی وی به دستور رئیس جمهور آمریکا، در فرودگاه مسافری و بین المللی بغداد صورت گرفت.

فحاشی به “قاسم سلیمانی” از سوی یک مدیر ارشدِ دولتی، در حالی صورت گرفت که سَربازِ مردم ایران پس از ۴۰ سال نَبَرد شبانه روزی برای کشورش در گرما و سرما و در کوه ها و بیابان های ایران و عراق و سوریه و… تازه معشوقِ شهادت را در آغوش کشیده و در خاکِ وطن، آرام گرفته بود…

اما بعد چه شد!؟

به دنبال این هتاکی، مدتی بعد در شدیدترین اقدامِ صورت گرفته! هیات عالی گزینش نهاد ریاست جمهوری طی نامه‌ای در تاریخ هفتم بهمن ماه ۱۳۹۹ به بیژن زنگنه ابلاغ کرد که آقای “فرزین مینو” صلاحیت ادامه ی فعالیت در هیات مرکزی گزینش وزارت نفت را ندارد و ضروری است که وی برکنار و نسبت به معرفی فرد جایگزین وی، اقدام شود.

با این حال وزیر نفت در برابر اجرای این حکم هم مقاومت کرده و از برکناری فرزین مینو از دبیری هسته مرکزی گزینش وزارت نفت، خودداری کرد!

“قاسم سلیمانی”؛ ژنرالی که نامش نیز در دل تمامِ ایران ستیزان، از شرق تا غرب عالم، هراس می اَفکَند…
“جبهه ی مقاومتِ خاورمیانه و غرب آسیا” که هم اکنون از “مامِ وطن ایران” در برابرِ دولتهای ایران ستیز و گروه های تروریستی ای چون داعش، جبهه النصره، القاعده و پان ترک ها و پان عرب ها و پان کرد ها و گروه های آشوبگر و تجزیه طلب… محافظت و دفاع می کند؛ حاصل ۳۰ سال مجاهدت و نَبَرد شبانه روزیِ سَربازِ فداکار وطن ست…

خودداری وزیر نفت از اجرای دستور ریاست جمهوری در حالی صورت گرفت که دیگر همه ی افرادِ ذی ربط شنیده بودند که “فرزین مینو”، چندی پیش در جلسه‌ای رسمی در وزارت نفت، الفاظی رکیک و فحش هایی مستهجن درباره ی سَربازی سَر باخته و در خاک خفته؛ به کار برده است…

وااسفا از مظلومیتِ سَر بازان و قهرمانان مردم ایران، که اَحَدی از مقاماتِ جمهوری اسلامی در سطحِ معاون وزیر به او هتاکی و فحاشی می‌کند و مقاماتی بالاتر در سطح وزیر (بیژن زنگنه)؛ از این فحاشان و بَد سِگالان و بَد دهنان، دفاع و حمایت می‌کنند و آب هم از آب تکان نمی خورد.

آری، گذشته از پرونده ی “کرسنت” و فساد در آن، بیژن زنگنه اَبَر ژنرالِ دولت حسن روحانی، به اتهامِ حمایت از یک دَهَن دریده ی فحاش به قهرمانِ مردمِ ایران نیز باید محاکمه شود؛ ضمن اینکه از هم اکنون هم در میان مردم و افکار عمومی ایران، مدالِ “اَبَرخیانتکار و وطن فروش” بر سینه ی او، جا گرفته است…

باشد تا در تاریخ نیز خِیر و دعای مردم ایران بدرقه ی راهِ خادمانِ وطن و بازماندگان شان و آه و نفرین این ملت به ویژه فقرا و مستضعفان، همراهِ خائنان و پس ماندگانِ آنها خواهد بود انشالله… این وعده ای الهی ست که تخلف ناپذیر است.